قله روته:
قله روته واقع در شمال روستای سادات روته در منطقه فشم قرار دارد. روستای لالون در شرق و قله آبک در غرب نزدیکترین قله به قله روته است که یک گردنه این دو قله را از هم جدا کرده است. همچنین جبهه شمالی قله روته دیواره‌ای است که بعد از آن خط‌الراس باشکوه کلون‌بستک سرکچال از غرب به شرق بطور کامل دیده می‌شود و خودنمایی می‌کند.
این قله 3200 متری چند مسیر رایج برای صعود دارد که همگی از روستای روته آغاز می‌شوند.
مسیر اول، مسیر زمستانی قله روته است و از جبهه شرقی قله و مسیر خط‌الراس صعود می‌شود. برای صعود از این مسیر، باید قبل از ورود به محدوده اصلی روستا اولین یال سمت راست را تا خط الراس ادامه داد و سپس این خط الراس سنگی را به سمت غرب تا قله پیمود.
مسیر دوم، صعود از جبهه جنوبی قله است. یال‌های جنوبی قله که همگی به روستای روته ختم می‌شوند تا زیر قله ادامه دارند.
مسیر سوم، صعود از دره روته است. ادامه مسیر روستا از کنار رودخانه با عبور از تنگه‌ای باریک به یک دشت می‌رسد که سمت راست آن قله روته و سمت چپ آن یکی از مسیرهای صعود قله آبک می‌باشد.
لازم به ذکر است که مسیر دوم و سوم مسیر تابستانی است و برای صعود زمستانی مناسب نمی‌باشد.
زمان‌بندی برنامه:
6:45 حرکت از تهران
7:30 روستای سادات روته
7:45 شروع حرکت از روستا
8:50 توقف، 50 دقیقه استراحت و توقف برای صبحانه
9:40 ادامه مسیر
14:00 قله
14:30 فرود از جبهه جنوبی
16:30 توقف، 45 دقیقه توقف برای نماز و ناهار
18:30 روستا
19:00 رسیدن به ماشین و حرکت به سمت تهران
شرح برنامه:
با جمع شدن دوستان و همنوردان در محل قرار، به سمت گردنه قوچک و فشم حرکت کردیم. در جاده فشم، سرکچال‌های سفیدپوش و جلوتر از آنها قله آبک در سمت چپ و قله روته در سمت راست آن دیده می‌شدند. هدف ما در برنامه امروز صعود به قله روته به همراه دوستان و همنوردان جدید و با انگیزه‌ام در گروه کوهنوردی شهید ورکش بود. با رسیدن به میدان فشم به سمت جاده گرمابدر رفته و پس از دقایقی به راه فرعی روستای روته در سمت چپ جاده رسیدیم. به سمت روستا حرکت کرده و همان اول روستا ماشین‌ها را پارک کردیم.
سرپرست دلسوز و باتجربه مسیر زمستانی را برای صعود انتخاب کرده بود. برای همین قبل از پل روستا از یک مسیر پلکانی روستایی به سمت یال سمت راست حرکت کردیم. اندکی بالاتر از فضای روستا خارج شده و یال پیش رو را صعود می‌کنیم.
پس از مدتی پیمایش به یک منطقه مسطح رسیده و دوباره یال دیگری پیش روی ما قرار می‌گیرد. این‌بار یال پیش رو را از سمت چپ تراورس کرده و در ادامه دوباره به روی همان یال برمی‌گردیم. مقداری بالاتر و جایی که مسیر یال مسطح شده بود برای صبحانه توقف کردیم.
پس از صرف صبحانه مسیر یال را به سمت خط‌الراس ادامه دادیم. برخی قسمتها شیب مسیر بیشتر شده و لازم بود مسیر بصورت زیگزاگ طی شود. همچنین از دست به سنگهای کوچک مسیر بدون مشکل خاصی عبور کردیم. در مسیر یال به سمت خط‌الراس، قله همهن در سمت راست و قله آبک در سمت چپ دیده می‌شوند.
انتهای یال و قبل از رسیدن به خط‌الراس از زیر سنگها به سمت چپ تراورس می‌کنیم. بطوریکه قبل از یک صخره بزرگ و در یک محل صاف روی خط‌الراس می‌رسیم. مقداری منتظر می‌شویم تا افرادی که عقب‌تر هستند به گروه ملحق شوند و به اتفاق هم مسیر را ادامه می‌دهیم.
در ادامه مسیر لازم است دست به سنگ بشویم و این مسیر سنگی را صعود کنیم. در ابتدای این قسمت از مسیر، سنگ مرتفعی وجود دارد که برای برخی از دوستان کارگاه زده می‌شود تا 5 متر ابتدای آن را تحت حمایت صعود کنند.
با صعود از این قسمت، ادامه این خط‌الراس سنگی را به سمت غرب ادامه می‌دهیم. یال‌های شمالی، مقداری برف دارد و در برخی جاها لازم می‌شود از روی آنها عبور کنیم. شاید این اولین برف پاییزی امسال باشد که قدم بر روی آن می‌گذاریم.
در ادامه خط‌الراس به قله می‌رسیم. مناظر و قلل اطراف که برخی از آنها با اولین برف‌های امسال سفیدپوش شدهاند زیبا و چشم‌نواز است. از فراز قله روته، سرکچالها در شمال، کلون بستک در شمال غرب، آبک در غرب، همهن، شیورکش، کاسونک، دماوند، خاتون بارگاه، خرسنگ و جانستون در شرق و خط الراس توچال در جنوب غرب بخوبی مشاهده می‌شوند.
پس از مقداری استراحت و استفاده از مناظر اطراف و گرفتن تصاویر زیبا، به سمت پایین سرازیر می‌شویم. مسیر فرود متفاوت از مسیر صعود و از جبهه جنوبی قله می‌باشد. متاسفانه شارژ جی پی اس نزدیک قله تمام شد و فقط توانستم ترک مسیر صعود را داشته باشم.
در این مسیر نیز پاکوب مشخصی وجود ندارد و لازم است مسیر مناسب از میان صخره‌های بزرگ جنوب قله و از داخل دهلیزهای پرشیب و ریزشی انتخاب شود. مقداری پایین‌تر از قله و پایین یک سنگ دیواره‌مانند، جانپناه کوچکی داخل سنگ حفاری شده است.
بخشی از مسیر شن اسکی است و در معدود قسمت‌هایی نیاز است دست به سنگ بشویم. همانطور که اشاره شد مسیر ریزشی است و در چند مورد با ریزش سنگ مواجه شدیم. در ادامه به یال قرمز رنگ نزدیک روستا رسیده و برای ناهار و نماز توقف می‌کنیم.
پس از ناهار دیرهنگام و در حالیکه هوا تاریک شده بود با استفاده از چراغ پیشانی مسیر یال را به سمت روستا ادامه داده تا به رودخانه می‌رسیم. برخی از قسمتهای پایانی یال، پرتگاه است و با مقداری تغییر در مسیر، به رودخانه رسیده و با عبور از آن به جاده روستا می‌رسیم. در حالیکه من و همنوردانم به لحظه‌های پایانی یک برنامه خوب و زیبا نزدیک می‌شدیم، باقیمانده مسیر را از داخل روستا طی کرده و به ماشین‌ها می‌رسیم و آماده حرکت به سمت تهران می‌شویم…
نکته: چشمه‌ای در مسیر وجود دارد که در این فصل آب نداشت. در این فصل از سال در تمام مدت برنامه آب وجود ندارد.