قله دال نشین با ارتفاع ۳۳۲۰ متر در منطقه شمشک از توابع رودبار قصران استان تهران قرار دارد. نام این قله که در برخی منابع با عنوان لجنی یا سرلجنی به آن اشاره شده است با قلل رفیع سرکچال گره خورده است. چرا که مسیر صعود این قله، همان مسیر صعود زمستانی قله‌های سرکچال و خطالراس آن تا قله خلنو و سایر قلل آن می‌باشد.
قله دال نشین از طریق یال سرلجنی و از روستای شمشک بالا صعود می‌شود. این قله در سمت شرق روستای شمشک قرار دارد. از سمت شمال و از طریق گردنه لجنی به جانپناه لجنی و قلل سرکچال می‌رسد. خط الراس کلون بستک تا سرکچال‌ها همچون دیواره‌ای عظیم از شمال غرب تا شمال قله را در بر گرفته است. همچنین قله آبک در سمت جنوب قله دیده شده و از طریق گردنه لجنی به هم متصل می‌شوند. در سمت جنوب شرقی قله روته و در سمت شرق آن قله دماوند مشاهده می‌شوند. در سمت غرب نیز قله‌های آهنگرک، سیچال، الله بند و قلل آن منطقه قرار گرفته و دیده می‌شوند. قله‌های متعدد دیگر از البرز مرکزی همچون خط الراس توچال و خط الراس مهرچال و برخی قلل آن، مناظر اطراف قله را شامل می‌شوند.
لازم به ذکر است که قله‌ای با همین نام در شهر ارسنجان استان فارس قرار دارد.
مشروح گزارش برنامه:
سلام به کوهنوردان و همنوردان محترم
با گزارش برنامه صعود دیگری در البرز مرکزی در خدمت شما هستم. قله دال نشین را برای صعود انتخاب کرده‌ایم و به سمت روستای شمشک حرکت می‌کنیم. همان ابتدای روستای شمشک بالا از سمت راست وارد خیابان فیچال شده و ماشین را در محل مناسبی پارک می‌کنیم.
اختلاف دمای حدود ۱۵ درجه‌ای منطقه شمشک با تهران باعث شده است تا در یک هوای دلچسب در میانه تابستان داغ تهران صعود خود را آغاز کنیم. مسیر صعود را از میان خانه‌های روستا پیدا کرده و با مقداری پیچ و تاب اولیه از روستا فاصله می‌گیریم. منظره روستای سرسبز شمشک و سپیدستان در دامنه سرکچال بسیار زیبا است.
سپیدستون شمشکروستای شمشکسپیدستون شمشک
مسیر صعود قله چنانکه ذکر شد، مسیر صعود زمستانه سرکچال است. لذا تمام مسیر از روی یال به سمت شرق طی می‌شود. مقداری که از روستا فاصله گرفته و در مسیر صعود قرار می‌گیریم پیست اسکی شمشک در سمت راست ما یا سمت جنوب یال دیده می‌شود. شاید بتوان این منطقه را بعنوان یکی از مناطق پیشرو در نابودی طبیعت با ساخت و سازهای ناتمام نام برد! مسیر را ادامه داده و در سایه سنگی برای صرف صبحانه توقف می‌کنیم.
یال صعود به دال نشینپیست اسکی شمشک
یال صعود قله در برخی قسمت‌ها فراختر و در برخی قسمت‌ها باریک‌تر است. در برخی مواقع سنگی و در زمانی دیگر خاکی و با پوشش گیاه است. شاید بتوان گفت تمام مسیر تحت الشعاع خط الراس کلون بستک به سرکچال است. قله آبک نیز در سمت جنوب خودنمایی می‌کند.
مسیر صعودسرکچالها
در نزدیکی قله جانپناه قرمز رنگ لجنی در دامنه سرکچال دیده می‌شود. در نهایت پس از پشت سر گذاشتن دو سه شیب بر فراز قله قرار می‌گیریم. پس از مدتها فاصله گرفتن از کوهستان، مشاهده این منظره‌ها و قله‌ها حس و حال خوبی دارد.
پانورامای خط الراس کلون بستک به سرکچالنمای قله روتهقله دال نشیننمای قله آبکنمای قلل آهنگرک و الله بند
پس از ساعتی استراحت و لذت حضور در قله مسیر بازگشت را در پیش می‌گیریم. امکان فرود از گردنه لجنی و دره شمالی به سمت شمشک نیز وجود دارد ولی ما همان مسیر پیموده شده را باز می‌گردیم.
شمشکقله کلون بستک
در طول پیمایش خاطرات برنامه‌های سال‌های گذشته که در این منطقه داشته‌ام و بطور ویژه برنامه‌هایی که در کنار برادر و استادم عباس کلهر داشتم، تداعی می‌شود. از خداوند متعال برای او علو درجات را مسئلت می‌کنم.
عباس کلهر، خط الراس کلون بستک به سرکچال ۱۳۹۶
زمان‌بندی برنامه:
۶:۱۵ حرکت از تهران
۷:۳۰ شروع پیمایش از روستای شمشک بالا
۹:۱۰ توقف برای صبحانه به مدت ۳۵ دقیقه
۱۱:۰۰ صعود به قله دال نشین
۱۲:۰۰ فرود
۱۳:۴۵ پایان برنامه در روستای شمشک بالا
مسیر اجرای برنامه
نکات برنامه:
این برنامه در طبقه برنامه‌های سبک دسته بندی می‌شود.
با توجه به بهم ریختگی منطقه ناشی از ساخت و سازها، برای پیدا کردن مسیر در ابتدای یال روستا مقداری دقت لازم است.
قله‌های مجاور و نزدیک به یکدیگر عرقچین و تنگ‌چال با ارتفاع ۲۸۰۰ و ۲۸۵۰ متر در انتهای یال رحمان آباد که از منطقه‌ای به همین نام در شمال تهران آغاز می‌شود قرار دارند. این قله‌های کم ارتفاع که از سمت شرق خود به دره دارآباد مشرف می‌باشند، در جنوب غربی قله دارآباد و جنوب شرقی قله کلکچال قرار دارند. همچنین ادامه مسیر این دو قله به سمت شمال، شامل دو مسیر است که امکان صعود به قله کلکچال از مسیر جنوب شرقی و یا فرود به دره دارآباد از مسیر دره آب زندگانی تا باغچه خلیل را فراهم می‌نماید.
این قله‌ها بطور معمول از مسیر یال رحمان آباد و یا دره دارآباد صعود می‌شوند که در این برنامه مسیر اول را انتخاب کردیم.
مشروح گزارش برنامه:
سلام همنوردان گرامی و همراهان قدیمی
امروز بطور اتفاقی با آقا مجتبی، یکی از دوستان و همنوردان قدیمی خود مواجه شدم. در میان گپ و گفت و صحبتی که داشتیم با خنده گفت که یک زمانی صحبت از صعود قله‌هایی مثل عرقچین که می‌شد می‌گفتیم: “خجالت داره! آخه عرقچین هم شد قله؟!” اما واقعیتی است که در کوهنوردی مانند سایر رشته‌های ورزشی اگر از نظم و روال و برنامه خود خارج شوید، ناگزیر افت خواهید کرد. البته شاید پاگذاشتن در سن ۴۰ سالگی نیز دلیل مضاعفی باشد که تاثیر آن را نادیده گرفتیم..
نه بیدار شدنمان شبیه کوهنوردان هست و نه تصمیم برنامه رفتن و نه شروع حرکتمان! در حالیکه مهر تابان با تمام قدرت بالای سرمان مشغول تابیدن است به اتفاق همسر جان از خیابان عروجی محله دارآباد و درب شرقی بوستان نیلوفر حرکت خود را شروع می‌کنیم. مقداری که از درب پارک فاصله می‌گیریم مسیر پاکوب سمت راست از آسفالت جدا می‌شود. چند بار جاده خاکی را قطع کرده و به مسیر ادامه می‌دهیم. دره رحمان آباد که معمولا برای صعود از بوستان نیلوفر انتخاب می‌شود در سمت غرب ما قرار دارد. کمتر از ساعتی پیمایش کند صبحگاهی ما را به انتهای دره رحمان آباد می‌رساند که یک محوطه مسطح و مشجّر مربوط به جنگل کاری رحمان آباد است.
محدوده اول جنگل کاری را پشت سر گذاشته و به دره دارآباد در سمت راست یا شرق خود مشرف می‌شویم. کار جنگل کاری و نگهداری و آبیاری آن در این ارتفاع کار پر مشقتی است که توسط برخی کارگران محترم در حال انجام است و ما شاهد گوشه‌ای از زحمات آنها بودیم. با ادامه این مسیر کم کم قله عرقچین با آن فرم عرقچینی خود در پشت قله فرعی نمایان می‌شود.
به استخر منابع طبیعی در ابتدای یال صعود قله می‌رسیم که تعداد کمی درخت در کنار آن قرار دارد. از کنار استخر یک پاکوب روی یال رفته و تا قله ادامه دارد. اما وجود یک پاکوب پررنگ به سمت شرق که یال قله را تراورس کرده و به سمت دره دارآباد می‌رود ما را فریب داد و مقداری منحرف کرد و لذا مجبور شدیم مجدد به روی یال رفته و به سمت غرب بازگردیم تا وارد پاکوب اصلی برای صعود قله شویم.
در طی مسیر استراحت‌های کوتاهی داشته و نفسی تازه می‌کردیم. شاید یکی از روزهای بسیار گرم سال را پشت سر می‌گذاشتیم و با کمبود آب هم مواجه بودیم. در نهایت پیش از ظهر به قله عرقچین رسیدیم.
خطالراس دارآباد از یال شن سیاه تا قله دارآباد و ادامه مسیر خطالراس تا بند لارکرور بطور کامل از شرق تا شمال در دیدرس ما قرار دارد. کوله خود را بر روی قله عرقچین قرار داده و قدم زنان تا قله تنگ‌چال رفته و دوباره باز می‌گردم.
قله عرقچیننمای باغچه خلیل دره دارآباد و خط الراس دارآبادقله تنگ‌چال
پس از مقداری استراحت و عکاسی روی قله مسیر بازگشت را در پیش می‌گیریم. گمان می‌کردم که از مسیر دره زیبای دارآباد باز خواهیم گشت. ولی با توجه به شرایط خود منصرف شده و همان مسیر صعود را برای بازگشت انتخاب کردیم. بجز آب جوش و میوه، آب نوشیدنی نداشتیم و به سرعت خود را به پایین یال رساندیم. با وجود اینکه آب ورودی به استخر چندان مناسب بنظر نمی‌رسید، ولی در اوج گرما چاره دیگری جز استفاده از آن نداشتیم. زیر سایه درختی مقداری استراحت کرده و دوباره به مسیر ادامه دادیم. این بار دره رحمان آباد را برای فرود انتخاب کردیم تا سریعتر به محوطه بوستان نیلوفر برسیم و برنامه را به پایان برسانیم.
انجام این برنامه پس از مدتها غنیمت بود و خوشحال و شکرگزار خداوند بزرگ و مهربان بودیم. شاید این اولین برنامه من پس از فقدان دوست و برادرم عباس کلهر بود و تمام مسیر خاطراتمان را مرور می‌کردم.
نام و یاد شما همیشه در قلب و خاطرم زنده خواهد ماند..
امیر سرآبادانیعباس کلهریاد یاران سفر کرده بخیر..
تیغی که دشمنان صله دادند، زخم زد
دردی که دوستان هبه کردند ادعاست
آشفته مثل گیسوی بیدیم و مانده‌ایم
آن شانه‌ای که خواب بر آن می‌شود کجاست؟
خط بد مرا به غزل‌های من ببخش
زنجیر زر شکسته طلا بودنش طلاست
در بند آن نه ایم که دشنام یا دعاست
یادش به خیر هر که ز ما یاد می‌کند..
حامد عسکری
زمان‌بندی برنامه:
۸:۱۵ شروع پیمایش
۱۰:۳۰ استخر منابع طبیعی ابتدای یال قله
۱۲:۳۰ قله عرقچین
۱۲:۴۵ قله تنگ‌چال
۱۳:۱۵ فرود
۱۴:۰۰ استخر منابع طبیعی، نیم ساعت استراحت
۱۵:۲۰ انتهای دره رحمان آباد، ۱۰ دقیقه استراحت
۱۵:۵۰ بوستان نیلوفر
۱۶:۱۰ پارکینگ
مسیر اجرای برنامه
نکات برنامه:
این قله با توجه به ارتفاع آن بعنوان یک برنامه سبک برای آماده سازی و یا ریکاوری مناسب می‌باشد.
در مسیر آب آشامیدنی وجود ندارد و لازم است همراه خود داشته باشید.
قله آبک با ارتفاع ۳۵۰۰ متر از سطح دریا در منطقه البرز مرکزی و در منطقه رودبار قصران شمیرانات قرار گرفته است. این قله از سمت جنوب غربی به میگون، از سمت جنوب شرقی به روستای روته و از سمت شمال غربی به شمشک می‌رسد. همچنین در سمت شرق قله آبک و در نزدیکی آن قله روته و در دوردست قله دماوند دیده می‌شود. در سمت شمال، خطالراس سرکچال تا شمال غربی کشیده شده و به قله کلون بستک می‌رسد. در سمت جنوب نیز دامنه‌های شمالی خطالراس توچال قابل رویت می‌باشد.
قله صخره‌ای آبک
این قله منفرد و سنگی، از سمت شمال با یالی پرشیب به گردنه لجنی و از آنجا به دامنه‌های سرکچال و خطالراس آن وصل می‌شود.
مسیرهای صعود این قله به قرار زیر است:
مسیر جنوب غربی: میگون، یال جنوبی، قله آبک
مسیر جنوب شرقی: روته، یال جنوبی، قله آبک
مسیر شمال غربی: شمشک، یال شمالی، قله آبک
در این برنامه از مسیر میگون قله آبک را صعود کرده و از مسیر شمشک بازگشتیم. در ادامه توجه شما را به گزارش برنامه جلب می‌کنم.
مشروح گزارش برنامه:
سلام و عرض ادب به خوانندگان و همنوردان گرامی
کوه‌ها از نشانه‌های عظمت پروردگار هستند و اگر در مسیر زندگی و کوهنوردی، خداوند بزرگ و نعمت‌های او را یاد نکنیم و در مقابل او سر تعظیم فرود نیاوریم کوتاهی کرده‌ایم.. گزارش دیگری از برنامه‌های خود را تقدیم می‌کنم و امیدوارم برای دوستان مفید واقع شود.
در این برنامه تصمیم به صعود قله آبک گرفتیم. صبح به سمت جاده فشم حرکت کرده و خود را به میگون رساندیم.
میگون
از ابتدای کوچه سیما در جاده میگون به شمشک صعود خود را آغاز کردیم. پله‌های کوچه باغ‌ها را پشت سر گذاشته و به مسیر پاکوب رسیدیم. در فاصله کوتاهی یک دکل مخابراتی قرار دارد که از کنار آن عبور کرده و یک دامداری را نیز پشت سر می‌گذاریم. در سمت راست ما دره زیبایی به نام خربزدره قرار دارد. مقداری بالاتر و پس از یک استخر، زیر یک تک درخت برای صبحانه توقف می‌کنیم.
دکل مخابراتی میگون
سپس به مسیر خود ادامه می‌دهیم. چند فراز و فرود را پشت سر گذاشته و به گردنه‌ای زیر صخره‌ها می‌رسیم. مسیر پاکوب به سمت چپ صخره‌ها می‌رود و بدون درگیری با سنگ به روی صخره‌ها باز می‌گردد. مسیر یال را ادامه می‌دهیم تا به صخره‌ها و دیواره پیش از قله می‌رسیم. در این قسمت، شیب یال بسیار بیشتر از قبل شده و این مسیر پرشیب تا زیر دیواره ادامه دارد.
از اینجا نیاز به مسیریابی مناسب از میان صخره‌ها و دهلیزها می‌باشد. ما از سمت چپ صخره‌ها و از میان دهلیزها و چندین مرحله دست به سنگ صعود کردیم. البته یک دهلیز در سمت راست دیواره دیده می‌شد که به نظر می‌رسد از آنجا نیز امکان صعود می‌باشد. پس از طی این مسیر سنگی به قله آبک می‌رسیم.
خط الراس سرکچال از فراز آبک
بر فراز قله آبک
خط الراس توچال از فراز آبک
نشود فاش کسی آنچه میان من و توست
تا اشارات نظر نامه رسان من و توست
گوش کن با لب خاموش سخن می گویم
پاسخم گو به نگاهی که زبان من و توست
روزگاری شد و کس مرد ره عشق ندید
حالیا چشم جهانی نگران من و توست
گر چه در خلوت راز دل ما کس نرسید
همه جا زمزمه ی عشق نهان من و توست
گو بهار دل و جان باش و خزان باش، ارنه
ای بسا باغ و بهاران که خزان من و توست
این همه قصه ی فردوس و تمنای بهشت
گفت و گویی و خیالی ز جهان من و توست
نقش ما گو ننگارند به دیباچه ی عقل
هر کجا نامه ی عشق است نشان من و توست
سایه ز آتشکده ی ماست فروغ مه و مهر
وه ازین آتش روشن که به جان من و توست
(هوشنگ ابتهاج)
حدود یک ساعت بر فراز قله استراحت کرده و پس از صرف خوراکی، عکاسی و تماشای مناظر اطراف مسیر بازگشت را از یال شمالی در پیش می‌گیریم. انتهای این یال به گردنه لجنی می‌رسیم که در سمت دیگر آن قله کم ارتفاعی قرار دارد.
فرود به سمت گردنه لجنی
این قله و ارتفاع پیش رو را بصورت تراورس و یا کمربر به سمت چپ می‌رویم تا با کاهش ارتفاع آن، بر روی آن قرار بگیریم. در سمت دیگر این یال یک جاده خاکی دیده می‌شود که از یک محل مناسب به سمت آن سرازیر می‌شویم. این جاده تا پیست شمشک ادامه دارد و ما را به آنجا می‌رساند.
در ادامه نیز مسیر پیست را تا پایین طی کرده و از جاده خاکی خود را به شمشک و جاده اصلی می‌رسانیم.
از آنجا نیز یک ماشین گرفته و به سمت میگون برمی‌گردیم تا به ماشین خودمان برسیم و به سمت تهران بازگردیم. خداوند را برای نعمت سلامتی و درک این همه آیات و زیبایی‌ها سپاسگزاریم..
مسیر قله آبک از شمشک
شمشک
زمان بندی برنامه:
۴:۴۵ حرکت از تهران
۵:۵۰ میگون
۶:۰۰ شروع صعود
۶:۲۰ دکل مخابرات میگون
۷:۰۰ توقف برای صبحانه به مدت چهل دقیقه
۱۲:۰۰ قله
۱۳:۰۰ فرود
۱۴:۱۰ گردنه لجنی
۱۷:۰۰ شمشک
۱۷:۳۰ میگون
۲۰:۰۰ تهران
مسیر صعود و فرود این برنامه
نکات برنامه:
این برنامه هم در مسیر میگون و هم شمشک در برخی نقاط بسیار پرشیب است.
کل پیمایش این برنامه ۱۲ کیلومتر است که حدود ۵٫۳ آن مربوط به مسیر میگون تا قله است.
در طول مسیر پیمایش، چشمه و هیچ منبع آب آشامیدنی وجود ندارد.
حصین بن از قلل البرز شرقی در منطقه فیلبند مازندران است. ارتفاع آن از سطح دریا ۳۲۶۰ متر بوده و به معنی جایگاه رفیع و بلند می‌باشد. قله حصین بن از روستاهای فیلبند و یا شیخ موسی که در کوهپایه آن قرار دارد صعود می‌شود. همچنین این قله بر روی خط‌الراسی قرار دارد که تا قله امام‌زاده قاسم الیمستان امتداد داشته و از آنجا نیز امکان صعود وجود دارد. از جلوه‌های ویژه بر فراز این قله می‌توان به منظره تماشایی قله دماوند در جنوب غربی و همچنین قله رفیع میشینه مرگ در ضلع جنوبی اشاره کرد. همچنین امتداد خط الراس به سمت غرب ما را به قله امام‌زاده قاسم می‌رساند.
روستای فیلبند آخرین روستای منطقه چلاو در انتهای یک جاده فرعی و پرپیچ و خم کوهستانی قرار دارد. این جاده از ۲۵ کیلومتری آمل در جاده هراز آغاز شده و با عبور از یک مسیر زیبای جنگلی و گذر از روستاهای مختلفی مانند روستاهای کنگرج‌کلا و سنگچال به فیلبند می‌رسد.
روستای فیلبند یک روستای کوهستانی و زیبا است که بعنوان یک منطقه ییلاقی در فصل بهار و تابستان پذیرای انبوه جمعیت گردشگر و طبیعت گرد می‌باشد. از زیبایی‌های این منطقه دریای ابری است که بطور معمول در دره‌های اطراف شکل می‌گیرد و زیبایی این منطقه رو دوچندان می‌کند.
مشروح گزارش برنامه:
سلام و درود به همنوردان و خوانندگان محترم و گرامی
بالاخره پس از ما‌ه‌ها دوری از کوهستان پای ما هم به کوه باز شد و توانستم یک برنامه عالی را در یک منطقه بسیار زیبا اجرا نمایم. برنامه ما صعود به قله حصین بن در منطقه فیلبند مازندران است. لذا شبانه از تهران و از جاده هراز به سمت آمل حرکت می‌کنیم. حدود ۲۵ کیلومتری آمل به منطقه چلاو رسیده و از یک جاده فرعی در سمت راست به سمت چلاو، سنگچال و فیلبند می‌رویم. این جاده پرپیچ و خم و زیبا را در تاریکی پشت سر می‌گذاریم تا دیدار ما از آن به وقت بازگشت موکول شود.
به فیلبند رسیده و در انتهای روستا و کنار تکیه شرقی فیلبند استراحت می‌کنیم. پس از نماز و یک ته بندی مختصر وسایل را آماده کرده و از ابتدای جاده خاکی پیمایش خود را آغاز می‌نماییم.
فیلبند
در همین ابتدای مسیر مکان‌های متعددی که برای کمپینگ مناسب است دیده می‌شود که توسط طبیعتگردان و گردشگران مورد استفاده قرار گرفته و از شب گذشته چادر خود را بر پا کرده‌اند. در مسیر جاده خاکی قرار گرفته و پس از مدتی از یک فنس و سیم خاردار عبور نموده و مسیر جاده را ادامه می‌دهیم. در اطراف جاده کلبه‌های ییلاقی متعددی دیده می‌شود که اقامت در آنها در این منطقه زیبا حتما بسیار رویایی خواهد بود.
در مسیر جاده دو توقف کوتاه داشته و در کنار چشمه اول صبحانه می‌خوریم. سپس به مسیر ادامه داده و در انتهای جاده خاکی به یک چشمه گوارای دیگر می‌رسیم.
پس از چشمه دوم راه عریض به پاکوب باریکتری تبدیل شده و از دامنه سمت چپ (جنوب) به سمت خط الراس ارتفاع می‌گیرد. در این قسمت، مسیر با شیب بیشتری طی شده و در برخی قسمت‌ها پاکوب محو می‌شود که با دقت و توجه می‌توان مسیر را پیدا کرد. در ادامه از دربی که میان سیم خاردارها قرار گرفته عبور کرده و مسیر پاکوب را ادامه می‌دهیم تا به یک گوسفندسرا می‌رسیم.
در ادامه مسیر از سمت چپ گوسفندسرا بر روی یال سوار شده و به صعود خود ادامه می‌دهیم. در میانه این یال پرشیب و طولانی و در کنار صخره‌ای برای دقایقی استراحت می‌کنیم. برخلاف تصور ما هوا گرم است و اگر این نسیم آرام هم نمی‌وزید اذیت کننده می‌بود. در انتهای این یال به گوسفندسرای دیگری می‌رسیم که تعدادی کلبه سنگی در آن قرار دارد.
یال پیش رو ما را بر روی خط الراس قرار می‌دهد. از این یال طولانی خلاص شدیم و در ادامه خط الراس را به سمت غرب طی می‌نماییم و پس از حدود چهل دقیقه به قله می‌رسیم. قله نشانه خاصی بجز یک سنگچین کوچک ندارد و جی پی اس در تشخیص آن به ما کمک کرد.
مسیر خط الراس
بر فراز فیلبند به استراحت و تماشای مناظر زیبای اطراف پرداختیم. در سمت جنوب غربی قله با شکوه دماوند با همه زیبایی جلوه‌گری کرده و منظره بی‌نظیری بوجود آورده است. همچنین در سمت جنوب، جبهه شمالی میشینه مرگ که پر برف است جلب توجه می‌کند.
نمای دماوند از فراز فیلبند
نمای میشینه مرگ از فراز فیلبند
بر فراز فیلبند
هر که شد محرم دل در حرم یار بماند وان که این کار ندانست در انکار بماند
از صدای سخن عشق ندیدم خوشتر یادگاری که در این گنبد دوار بماند
در این گرما فقط نوشیدنی از گلویمان پایین می‌رفت. پس از استراحت و عکاسی مسیر بازگشت را در پیش می‌گیریم. از مسیر پر شیب کنار قله که پاکوب هم ندارد ولی برای فرود مناسب است به سمت پایین سرازیر می‌شویم. چنانچه از روی تصویر انتهای گزارش دیده می‌شود، این مسیر، راه برگشت ما را بسیار کوتاه‌تر کرد. این مسیر طولانی را طی کرده و پس از حدود یک ساعت و نیم به جاده خاکی می‌رسیم.
مسیر بازگشت از قله
ادامه مسیر را از جاده خاکی تا فیلبند طی می‌کنیم. برنامه از آنچه که فکر می‌کردیم و در تصور ما بود جدی‌تر بود. و به نسبت ارتفاع قله، مسیر طولانی بود. مخصوصا برای ما که چندین ماه است از کوهنوردی فاصله گرفته بودیم.
برنامه و روز بسیار زیبا و دلچسبی را پشت سر گذاشته بودیم و با یک حال خوب به سمت تهران راهی شدیم. اکبرجوجه جاده هراز را هم از دست ندادیم و هر چه گشنگی کشیده بودیم جبران کردیم..
زمان‌بندی برنامه:
۰۰:۴۵ حرکت از تهران
۰۳:۱۰ ابتدای جاده فرعی فیلبند در بیست و پنج کیلومتری آمل
۰۴:۱۰ فیلبند
۰۶:۰۰ حرکت به سمت قله
۷:۵۰ توقف برای صبحانه به مدت ده دقیقه
۱۰:۲۰ روی خط الراس
۱۱:۰۰ قله
۱۱:۴۵ فرود
۱۵:۰۰ فیلبند
۲۱:۰۰ تهران
مسیر پیمایش این برنامه
نکات برنامه:
مشکل خاصی برای تامین آب در این برنامه وجود ندارد و چشمه انتهای جاده خاکی بسیار گوارا بود.
مسیر برنامه به نسبت ارتفاع آن طولانی بوده و حدود ۱۵٫۵ کیلومتر را طی کردیم.
می‌توان برای استراحت مناسب‌تر یک روز جلوتر به فیلبند رفته و در ابتدای جاده خاکی کمپ بزنید و شب را استراحت کنید.
مسیر قله کم تردد بوده و همراه داشتن جی پی اس خالی از لطف نیست.
خطالراس مهرچال، پیرزن‌کلوم، همهن قسمتی از خط‌الراسی غربی – شرقی در البرز مرکزی است که از قله گل زرد در شرق خطالراس آغاز شده و پس از قله‌های سیاه‌پلاس، فیل زمین، گاوبینی، سرسیاه‌غارها، پرسون، ریزان و آتش‌کوه با قله‌های مهرچال، پیرزن‌کلوم و همهن در غرب پایان می‌یابد. قله مهرچال با ارتفاع تقریبی ۳۹۱۰ متر و قله پیرزن‌کلوم با ارتفاع تقریبی ۳۸۵۰ متر مرتفع‌ترین قله‌های این خطالراس می‌باشند.
قله مهرچال در شمال روستای کند علیا و شمال شرق روستای امامه واقع شده است. این قله از سمت شرق از طریق گردنه‌ای عمیق به قله آتش‌کوه و از غرب به دشت مهرچال محدود می‌شود. مسیر معمول صعود قله مهرچال از روستای امامه و دشت مهرچال و مسیر زمستانه آن از روستای راحت‌آباد می‌باشد.
قله پیرزن‌کلوم نیز در جنوب روستای گرمابدر فشم واقع شده و از سمت شرق به دشت لار و از طریق گردنه‌ای در شمال شرق خود به قله شیورکش می‌رسد. در جنوب غرب آن دشت مهرچال قرار دارد و از سمت غرب نیز با مسیری خط‌الراسی به قله همهن می‌رسد. همچنین از جنوب نیز مسیر خطالراس را از طریق گردنه‌ای تا قله مهرچال طی می‌کند. این قله از روستای امامه و یا روستای گرمابدر صعود می‌شود. از روستای گرمابدر با قرار گرفتن بر روی یال شمالی قله پیرزن‌کلوم، می‌توان این قله را صعود کرد که این مسیر برای صعود زمستانی هم مناسب می‌باشد. از روستای امامه نیز از طریق تنگه مهرچال به دشت مهرچال رفته و از آنجا امکان صعود قله وجود دارد.
قله همهن با ارتفاع تقریبی ۳۶۰۰ متر در انتهای غربی این خطالراس واقع شده است. در جنوب غربی این قله روستای امامه و در شمال آن روستاهای زایگان و لالون قرار دارند. بطور معمول این قله از روستای امامه و ازیکی از یال‌های پیش از دشت مهرچال صعود می‌شود. مسیر زمستانه آن نیز از یال جنوب غربی قله بوده که ابتدا قله اسپیدچال صعود شده و سپس در ادامه به قله همهن می‌رسد.
سه قله همهن، پیرزن‌کلوم و مهرچال خط‌الراسی یو (U) شکل را می‌سازند که در مرکز یو (U) دشت مهرچال قرار دارد. قله همهن از طریق یال غربی دشت، قله پیرزن‌کلوم از طریق یال شمال شرقی دشت و قله مهرچال نیز از طریق یال شرقی دشت مهرچال امکان صعود دارد. در این برنامه قصد داریم این خطالراس را صعود نماییم که در ادامه گزارش آن را ملاحظه خواهید نمود.
مشروح گزارش برنامه:
سلام و درود به دوستان و همنوردان محترم و همراه
برنامه‌ای دیگر در منطقه لواسانات و کوهستان زیبای آن در نظر گرفتیم و به سمت گردنه قوچک و سپس جاده فشم راهی شدیم. نرسیده به فشم وارد جاده امامه و راحت‌آباد شده و در ابتدای مسیر صعود، ماشین را پارک کردیم. مسیر صعود از روستای امامه بالا و از یک پیچ تند در جاده امامه آغاز می‌شود. محلی مشهور به باغ تنگه که رودخانه‌ای در آن جاریست که از ارتفاعات مهرچال سرچشمه می‌گیرد.
روستای امامه
مسیر را از کنار رودخانه و در خلاف جهت آن شروع می‌کنیم. از اینجا اغلب کوهنوردان برای صعود قلل مهرچال، پیرزن‌کلوم و همهن اقدام می‌نمایند. همان ابتدا مسیری به سمت قلعه تاریخی مازیار وجود دارد که مورد نظر ما نیست و ما از سمت چپ رودخانه مسیر را ادامه می‌دهیم.
دو راهی، مسیر سمت راست به طرف قلعه مازیار
مقداری جلوتر یک مسیر پاکوب با شیب تند از سمت راست رودخانه ارتفاع می‌گیرد. با عبور از رودخانه در مسیر پاکوب به سمت دشت مهرچال حرکت می‌کنیم. قلعه تاریخی مازیار در سمت راست و بر فراز صخره‌ای دیده می‌شود.
ادامه مسیر پاکوب بصورت کمربر از سمت چپ دره مهرچال طی می‌شود. در میانه مسیر و ابتدای یک یال در سمت چپ سنگچین دیده می‌شود که برای صعود مسیر همهن نشانه‌گذاری شده است. از خنکی هوا استفاده کرده و بجز دو استراحت کوتاه بدون توقف مسیر پاکوب را ادامه داده تا به تنگه زیبای مهرچال می‌رسیم.
به سمت تنگه مهرچال
به سمت تنگه مهرچال
ابتدای تنگه مهرچال
تنگه مهرچال
بلافاصله پس از تنگه، دشت مهرچال قرار دارد که منطقه‌ای نسبتا وسیع با رودخانه‌ای جاری در میان آن است. از این دشت امکان صعود قله‌های مهرچال، همهن و پیرزن‌کلوم وجود دارد. از یال سمت راست بسمت مهرچال، یال سمت چپ بسمت همهن و از انتهای دشت، پیرزن‌کلوم صعود می‌شود. در میانه دشت چشمه‌ای وجود دارد که برای برداشتن آب حدود بیست دقیقه توقف می‌کنیم.
دشت مهرچال
دشت مهرچال
دشت مهرچال
از کنار چشمه و در سمت راست دشت، مسیر پاکوبی به سمت شرق وجود دارد که مسیر صعود قله مهرچال است. مقداری که ارتفاع گرفتیم قله مهرچال در دوردست و در پیش روی ما دیده می‌شود. به مسیر خود ادامه می‌دهیم تا به یک گوسفندسرا در ابتدای یال قله مهرچال می‌رسیم. مقداری بالاتر و بر روی اولین تپه برای صبحانه توقف می‌کنیم.
مسیر را در پاکوب اصلی در پیش می‌گیریم و به صعود خود ادامه می‌دهیم. این پاکوب به سمت گردنه‌ای در سمت راست قله رفته و سپس ادامه مسیر را از روی یال تا قله طی می‌کند. ولی ما از رفتن به سمت این گردنه صرف نظر کرده و مسیر زیر قله را در پیش می‌گیریم.
یال مهرچال
یال مهرچال
یال مهرچال
مسیر زیر قله که پرشیب و نفس‌گیر بود را طی کرده و بر فراز مهرچال قرار می‌گیریم. در حالیکه مسیر پرشیب زیر قله را طی می‌کردم در این فکر بودم که چقدر بهتر بود همان مسیر پاکوب را به سمت گردنه طی کرده و از آنجا قله را صعود می‌کردم!
خط الراس مهرچال به آتش کوه
بر فراز مهرچال
نمایی از قلل شیورکش، کاسونک و کافره به همراه قله دماوند
مقداری استراحت کرده و نفسی تازه می‌کنیم و سپس آماده حرکت می‌شویم. از فراز مهرچال مسیر خط‌الراسی مورد نظر ما بخوبی دیده می‌شود.
قله پیرزن‌کلوم در فاصله کمی از قله مهرچال و در شمال آن قرار دارد. بین این دو قله گردنه‌ای هست که باید ابتدا به سمت آن سرازیر شویم. درسمت غرب این گردنه دشت مهرچال و در سمت شرق آن، دشت لار قرار دارد. جالب است که این قسمت از دشت لار که به خشکه لار معروف است از پایین همین گردنه و یال‌های منتهی به مهرچال و پیرزن‌کلوم شروع شده و تا دامنه‌های دماوند ادامه پیدا می‌کند.
خط الراس مهرچال به پیرزن کلوم
خط الراس مهرچال به پیرزن کلوم
با عبور از این گردنه و یکی دو فراز و فرود در زمان کوتاهی قله پیرزن‌کلوم صعود می‌شود. در اینجا توقف کوتاهی داشته و سپس به مسیر خود ادامه می‌دهیم.
بر فراز پیرزن کلوم
نمایی از خط الراس پیرزن کلوم به همهن
ادامه مسیر خطالراس به سمت شمال غرب و سپس به سمت جنوب غرب می‌باشد تا به قله همهن می‌رسد. از آنجا که پیرزن‌کلوم ارتفاع بالاتری دارد، تا قله های فرعی پیش از همهن ارتفاع کم می‌کنیم و از آنجا دوباره به سمت همهن افزایش ارتفاع داریم.
قسمت ابتدای این مسیر را پشت سر می‌گذاریم. روستای گرمابدر در سمت راست ما و در جهت شمال دیده می‌شود. همچنین خطالراس خاتون‌بارگاه تا خلنوها در شمال و سرکچال‌ها تا کلون‌بستک در شمال غرب قابل رویت می‌باشند.
نمایی از خط الراس خاتون بارگاه تا خلنو
به سمت همهن
مسیر را از روی خطالراس طی می‌کنیم. در ادامه یک ارتفاع را از سمت چپ تراورس کرده و مسیر را ادامه‌می‌دهیم تا به قله‌های فرعی و سنگی و صخره‌ای پیش از همهن می‌رسیم.
به سمت همهن
به سمت همهن
یک قله فرعی پرشیب پیش روی ما قرار دارد. من که از شب گذشته کم‌خوابی داشتم برای دقایقی استراحت می‌کنم و دوباره به مسیر ادامه می‌دهیم. این مسیر پرشیب را پشت سر گذاشته و در ادامه یک قله فرعی دیگر را تراورس می‌کنیم تا زیر صخره‌های آخرین قله فرعی قرار می‌گیریم.
به سمت همهن
به سمت همهن
از یک مسیر مناسب و بدون درگیرشدن خاصی با سنگ از روی صخره‌ها گذر کرده و این قسمت را نیز پشت سر می‌گذاریم. از اینجا تا قله فاصله چندانی باقی نمانده است. این مسیر را نیز طی کرده و بر فراز همهن قرار می‌گیریم.
قله همهن
بر فراز همهن
مبارزه هر قدر صعب، صعود را ادامه بده، شاید؛ قله تنها در یک قدمی تو باشد. و بدان؛ آنان که آفتاب را به زندگی دیگران ارزانی می‌دارند. نمی‌توانند خود از آن بی‌بهره باشند..
مسیر خط‌الراسی ما به پایان رسیده است. در اینجا پس از مقداری توقف و استراحت به سمت دشت مهرچال که سمت شرق ما قرار دارد سرازیر می‌شویم. این مسیر پرشیب را طی کرده و در انتهای آن به دشت مهرچال می‌رسیم.
مسیر همهن تا دشت مهرچال
در کنار چشمه زلال و خنک تنگه مهرچال که از زیر سنگ بزرگی می‌جوشد برای ناهار و نماز توقف می‌کنیم. سپس از همان مسیر صبح به سمت امامه باز می‌گردیم. این مسیر را نیز سریعتر طی می‌کنیم تا پیش از تاریکی به روستا برسیم.
باغ تنگه
امروز اگرچه دو سه گروه قله‌های مهرچال و پیرزن‌کلوم را صعود کردند، ولی تنها گروهی که مسیر مهرچال به همهن را صعود کرد گروه ما بود. برنامه بسیار سنگین و دلچسب که در مدت زمان محدودی اجرا شد. خداوند بزرگ را برای این روز خوب و برای نعمت سلامتی سپاسگزاریم..
زمان‌بندی برنامه:
۴:۳۰ حرکت از تهران
۵:۴۵ روستای امامه بالا، باغ تنگه
۶:۰۰ حرکت
۸:۳۰ تنگه مهرچال
۹:۰۰ دشت مهرچال، ۲۰ دقیقه توقف برای برداشتن آب
۱۰:۰۰ گوسفندسرا، ابتدای یال مهرچال
۱۰:۱۵ توقف روی تپه اول برای صبحانه به مدت ۲۰ دقیقه
۱۲:۰۰ قله مهرچال، نیم ساعت توقف
۱۳:۱۰ قله پیرزن‌کلوم، یک ربع توقف
۱۴:۳۵ استراحت زیر قله فرعی همهن به مدت بیست دقیقه
۱۵:۵۰ قله همهن، نیم ساعت توقف
۱۷:۳۰ دشت مهرچال
۱۷:۴۰ تنگه مهرچال، توقف کنار چشمه برای نماز و ناهار به مدت ۲۵ دقیقه
۲۰:۱۵ باغ تنگه
حرکت به سمت تهران
مسیر پیمایش این برنامه
نکات برنامه:
در اوایل مسیر و پس از جدا شدن از رودخانه، در برخی قسمت‌ها پاکوب از بین رفته و احتمال گمراه شدن در مسیر وجود دارد. بخصوص در مسیر بازگشت نیاز به دقت بیشتری می‌باشد و بهتر است بنحوی برنامه‌ریزی کنید تا به تاریکی برخورد نکنید. همچنین همراه داشتن جی پی اس مفید خواهد بود.
مسافت رفت و برگشت پیموده شده در این برنامه بیش از ۲۳ کیلومتر می‌باشد.
در میان تنگه و همچنین دشت مهرچال چشمه آب وجود دارد.
خطالراس توچال در منطقه البرز مرکزی و در شمال شهر تهران واقع شده است. این خطالراس از شرق به غرب با قله داراباد شروع شده و در ادامه با عبور از قله‌های چپ‌دره، چنبره‌بند، شهربانو کشک، سیاه‌بند، لزون شرقی و غربی به قله توچال می‌رسد. با ادامه این خطالراس به سمت غرب به قله‌های شاه‌نشین، سیوسه چم، بازارک، نودشتک، لوارک، سرلت، تالون، سیاه‌سنگ رسیده و در نهایت با قله منار این خطالراس به پایان می‌رسد. قله توچال با ارتفاع ۳۹۶۰ متر در میانه این خطالراس و مرتفع‌ترین قله آن می‌باشد.
قله‌های صعود شده در این برنامه شامل قلل سیوسه چم (ارتفاع ۳۶۹۰ متر)، بازارک (۳۷۶۰ متر) و نودشتک (۳۶۸۰ متر) از قله‌های خطالراس غربی توچال می‌باشند. قله بازارک قله مشهور این قسمت از خطالراس بوده که اغلب از امام‌زاده داوود صعود می‌شود. در جنوب غرب قله بازارک روستای امام‌زاده داوود و در شمال غرب آن، روستای شهرستانک قرار دارد. همچنین روستاهای رندان و تالون در غرب آن واقع شده است.
بطور معمول برای صعود به این منطقه از خطالراس توچال، از مسیرهای زیر اقدام می‌شود:
روستای امام‌زاده داوود، اشترگردن، قله سیوسه چم، قله بازارک و ادامه مسیر خطالراس.
روستای شهرستانک، مسیرهای مختلفی که به گردنه بازارک و یا گردنه نودشتک و یا قله لوارک منتهی شده و سپس می‌توان مسیر خطالراس را ادامه داد.
روستای رندان، مسیر صعود به گردنه نودشتک و یا قله لوارک و سپس ادامه مسیر خطالراس.
لازم به ذکر است که مسیر شهرستانک و رندان طولانی‌تر از مسیر امام‌زاده داوود می‌باشند.
در این برنامه سه قله سیوسه چم، بازارک و نودشتک از خطالراس غربی توچال را از مبدا روستای امام‌زاده داوود صعود کردیم.
شرح گزارش برنامه:
سلام و درود به همنوردان و علاقمندان مطالب این سایت
در این نوشته گزارش دیگری از برنامه‌های کوهنوردی خود را تقدیم می‌کنم. در این برنامه بخشی از خطالراس غربی توچال را برای صعود در نظر گرفته‌ام. شاید تنها قله‌ای که از خطالراس غربی صعود کرده‌ام قله منار باشد که به سال‌های گذشته برمی‌گردد.
روستای امام‌زاده داوود از مناطق خوش آب و هوای اطراف تهران است که مبدا صعود ما می‌باشد. با دوستان و سایر همراهان در ابتدای جاده کوهسار به سولقان قرار داریم. پس از تجمع، جاده پر پیچ و خم امام‌زاده داوود را در پیش می‌گیریم. با عبور از روستاهای مسیر مانند سولقان، سنگان، رندان و کیگا در انتهای جاده به امام‌زاده داوود می‌رسیم. نزدیک روستا تعداد بسیار زیادی اتوبوس و وسایل نقلیه عمومی و شخصی در کنار جاده پارک کرده بودند. آن موقع صبح توجه نداشتیم که این جمعیتی که در میانه روز به آنها اضافه هم خواهد شد، قرار است ترافیک مسیر برگشت را شکل دهند! در یک پارکینگ که حدود یک ربع با ورودی روستا فاصله دارد پارک کرده و آماده حرکت می‌شویم.
با رسیدن به ورودی روستا از کنار امام‌زاده عبور کرده و با عبور از داخل بازار به ابتدای مسیر کوهپیمایی می‌رسیم. مسیر دره را از کنار رودخانه در پیش می‌گیریم.
دره امام زاده داوود
دره امام زاده داوود
در برخی قسمت‌ها لازم است از روی برفچال‌ها عبور کنیم. مسیر پاکوب را در یک شیب ملایم طی کرده تا در انتهای دره به یک آبشار زیبا می‌رسیم. اگرچه پیمایش کوتاهی داشته‌ایم، ولی مکان مناسبی برای صرف صبحانه بوده و برای همین در کنار آبشار توقف می‌کنیم.
انتهای دره
آبشار انتهای دره
آبشار انتهای دره
از اینجا به بعد مسیر از کف دره جدا شده و وارد بقایای جاده ناصری می‌شویم. مسیر بخاطر شیب زیاد بصورت زیگزاگ تا اشترگردن ادامه دارد. بخشی از مسیر را از داخل مسیر زیگزاگ و قسمت‌هایی را که مقدور است میان‌بر می‌زنیم. انتهای این مسیر به گردنه اشترگردن می‌رسد. این گردنه حد فاصل قله پلنگچال در سمت جنوب و قله فرعی سربازارک و قله شاه‌نشین در سمت شمال قرار دارد. همچنین سمت دیگر گردنه وارد دره‌ای می‌شود که تا هفت چشمه و پناهگاه پلنگچال ادامه دارد. معرفی این منطقه و مشاهده آنها برای همنوردان جذابیت‌های خودش را داشت. در اینجا مقداری استراحت کرده و سپس برنامه را ادامه می‌دهیم.
به سمت اشترگردن
به سمت اشترگردن
جاده ناصری
به سمت اشترگردن
از اشترگردن دو مسیر به سمت شمال غرب و شمال شرق وجود دارد که مسیر مورد نظر ما به سمت شمال غرب می‌باشد. این مسیر پاکوب، بصورت تراورسی اشترگردن را به گردنه بازارک بر روی خطالراس توچال وصل می‌کند.
به سمت گردنه بازارک
به سمت گردنه بازارک
گردنه بازارک مابین قلل سربازارک و شاه‌نشین در سمت شرق و قلل سیوسه چم و بازارک در سمت غرب قرار دارد. این مسیر را نیز طی کرده و به گردنه بازارک می‌رسیم. اینجا برای دقایقی استراحت کرده و به تماشای مناظر شمالی خطالراس توچال می‌نشینیم. قله قلعه‌دختر، خطالراس کلون‌بستک تا سرکچال‌ها، خطالراس هرزه‌کوه تا قلل برج و خلنوها در میان غبار منطقه قابل رویت بودند.
نمای شمالی خطالراس توچال
از اینجا مسیر را بصورت خط‌الراسی به سمت غرب ادامه می‌دهیم. پس از دقایقی پیمایش، قله سیوسه چم را بعنوان اولین قله صعود می‌کنیم. توقف چندانی نداریم و پس از عکاسی مسیر خطالراس را ادامه می‌دهیم.
قله سی و سه چم
تا بازارک راه چندانی باقی نیست و در نزدیکی دیده می‌شود. مسیر را از روی خطالراس ادامه داده و یال کوچک زیر قله با یک شیب ملایم ما را به قله بازارک می‌رساند. خوشبختانه روز خنکی را پشت سر می‌گذاریم و گرما آزاردهنده نیست.
نمای مسیر زیگزاگ دره امام زاده داوود تا اشترگردن
به سمت بازارک
به سمت بازارک
قله بازارک
با اینکه خلق بر سر دل می نهند پا شرمندگی نمی کشد این فرش نخ نما
بهلول وار فارغ از اندوه روزگار خندیده ایم! ما به جهان یا جهان به ما
کاری به کار عقل ندارم به قول عشق کشتی شکسته را چه نیازی به ناخدا
گیرم که شرط عقل به جز احتیاط نیست ای خواجه! احتیاط کجا؟ عاشقی کجا؟
فرقی میان طعنه و تعریف خلق نیست چون رود بگذر از همه سنگ ریزه ها
فاضل نظری
در اینجا تعدادی از دوستان قصد بازگشت می‌کنند و از ادامه برنامه انصراف می‌دهند. من نیز به اتفاق سه نفر از همنوردان مسیر خطالراس را به سمت غرب ادامه می‌دهم. ابتدای مسیر مسطح است و پس از مدتی ارتفاع کم می‌کنیم. مسیر خطالراس در محدوده قله بازارک پوشیده از سنگ و کلوخ‌هایی است که بطور معمول در برخی قسمت‌های خطالراس توچال دیده می‌شود.
نمایی از خطالراس بازارک به لوارک
مسیر خطالراس را ادامه داده و پیش از قله نودشتک بر روی صخره‌ای قرار می‌گیریم که ادامه مسیر از پیش رو ممکن نیست. در اینجا نیز یکی دیگر از همنوردان از ادامه برنامه انصراف می‌دهد و در همینجا منتظر ما می‌ماند. از سمت چپ و مقداری پایین‌تر مسیری پیدا کرده و دقایقی بعد قله نودشتک را نیز صعود می‌کنیم. روستای شهرستانک در شمال خطالراس و روستای رندان در سمت جنوب خطالراس دیده می‌شوند. همچنین در امتداد خطالراس و در دوردست، قله‌های مرتفع کهار و ناز قابل رویت می‌باشند.
قله نودشتک
طبق برنامه قبلی قصد داشتیم قله لوارک را نیز صعود نماییم و زمان کافی نیز داشتیم. اما بخاطر همنوردی که انتظار ما را می‌کشید و همچنین کمبود آب یکی دیگر از همنوردان، پیمایش مسیر خطالراس را در همینجا پایان می‌دهیم. برای صعود لوارک لازم بود که تا گردنه نودشتک فرود آمده و سپس تیغه‌های شرقی لوارک را صعود نماییم که براورد من برای صعود این قله از اینجا کمتر از یک ساعت بود.
نمایی از قله لوارک و تیغه‌های یال شرقی آن
بهرحال مسیر بازگشت را در پیش گرفته و با رسیدن به همنورد دیگرمان برای صرف ناهار توقف می‌کنیم. سپس مسیر پیموده شده را بازگشته و مجددا قله‌های بازارک و سیوسه چم را صعود می‌کنیم.
قله شاه‌نشین در سمت راست و قله توچال در سمت چپ
از میانه مسیر تراورس گردنه بازارک به اشترگردن، از محل مناسبی به سمت دره امام‌زاده داوود سرازیر شده و یک ساعته به انتهای دره می‌رسیم. بخشی از این مسیر که برای فرود مناسب‌تر از مسیر زیگزاگ اشترگردن است، شن اسکی بوده و در نهایت از کنار آبشار به دره می‌رسد.
از اینجا نیز همان مسیر صبح را به سمت روستا طی کرده و به امام‌زاده داوود می‌رسیم. پس از خواندن نماز در فضای مملو از جمعیت به سمت پارکینگ می‌رویم. ترافیک ۶ ساعته! مسیر بازگشت با هم‌صحبتی و همراهی دوستان قابل تحمل می‌شود و به لطف خدا برنامه دیگری به خوبی به پایان می‌رسد. به امید دیدار..
امام زاده داوود(ع)
زمان‌بندی برنامه:
۵:۳۰ حرکت از تهران
۶:۱۰ پارکینگ امام‌زاده داوود
۶:۱۵ شروع پیمایش
۷:۴۰ آبشار انتهای دره امام‌زاده داوود، توقف برای صبحانه به مدت ۴۰ دقیقه
۹:۴۰ گردنه اشتر گردن، یک ربع استراحت
۱۰:۳۵ گردنه بازارک، ۲۵ دقیقه توقف
۱۱:۱۰ قله سیوسه چم، ۱۰ دقیقه توقف
۱۱:۵۰ قله بازارک، ۳۰ دقیقه توقف
۱۳:۱۵ قله نودشتک، ۱۵ دقیقه توقف
۱۳:۴۵ نیم ساعت توقف برای ناهار
۱۴:۴۵ قله بازارک
۱۵:۱۰ قله سیوسه چم
۱۷:۴۵ امام‌زاده داوود
۱۸:۳۰ حرکت به سمت تهران
مسیر برنامه
نکات برنامه:
مسیر برنامه فاقد چشمه می‌باشد. لذا آب مورد نیاز خود را از روستا بردارید. البته در برخی گزارش‌ها به یک چشمه پیش از اشترگردن اشاره شده که به چشم من نیامد.
در چنین برنامه‌هایی که مسیر پیمایش کم آب است و در فصل گرم سال هم اجرا می‌شود، توجه به مصرف آب، پیش از برنامه، حین برنامه و پس از برنامه اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. در روزهای پیش از برنامه لازم است با افزایش مصرف آب، بدن خود را هیدراته نگه دارید. همچنین در حین برنامه به اندازه کافی آب به همراه داشته باشید و مصرف آن را مدیریت نمایید. در روزهای پس از برنامه نیز کمبود آب بدن را با مصرف مایعات جبران نمایید.
قله پاشوره با ارتفاع ۳۸۷۰ متر در منطقه البرز مرکزی، در محدوده جاده هراز و در بخش لاریجان شهرستان آمل استان مازندران قرار دارد. این قله بر روی خط‌الراسی شرقی غربی واقع شده است که از سمت غرب به گردنه و قله عبرت، و از سمت شرق به قله هلزم می‌رسد. همچنین روستای نوا در شمال غربی قله و روستای لاسم در جنوب غربی آن قرار داشته و مهمترین مسیرهای صعود این قله می‌باشند.
بدون شک خطالراس عظیم دوبرار در سرتاسر جنوب، و قله با شکوه دماوند در شمال غربی قله پاشوره، جلوه‌های ویژه الهی این برنامه و این قله می‌باشند.
همانطور که اشاره شد مسیرهای اصلی صعود قله پاشوره عبارتند از:
روستای نوا، دشت آزو، گردنه عبرت، قله پاشوره
روستای نوا، دشت آزو، دره پاشوره، قله پاشوره
روستای لاسم، یال جنوب غربی، قله پاشوره
مطابق برنامه‌ریزی قبلی در این برنامه از روستای نوا و از مسیر گردنه عبرت قله را صعود کرده و از مسیر دره به سمت نوا بازگشتیم که در ادامه به مشروح گزارش اشاره خواهد شد.
شرح گزارش برنامه:
سلام به دوستان و همنوردان گرامی
اگرچه نتوانستیم از بهار سرسبز امسال به خوبی استفاده کنیم، تصمیم گرفتیم در آخرین روزهای بهار قله پاشوره را از طریق دشت زیبای آزو صعود نماییم.
دشت آزو در جنوب شرقی روستای کوهستانی نوا و در ارتفاعات آن واقع شده است. برای سفر به این روستا پس از امام‌زاده هاشم در جاده هراز و بعد از پلور و حدود ۵ کیلومتر پس از آب اسک، روبروی رستوران سالاری یک جاده فرعی در سمت راست ما را به روستای نوا می‌رساند. این جاده کوهستانی و پرپیچ و خم با گذر از روستاهای گیلاس و کنارانجام به روستای نوا ختم می‌شود.
روستای نوا
گروه ما در ساعت ۴:۱۵ از میدان نوبنیاد به سمت جاده هراز به راه افتاد و ساعت ۶:۴۵ به روستای نوا رسیده و ماشین‌ها را در جنب کارخانه آب معدنی پارک کردیم. حدود یک ربع طول کشید تا آماده حرکت شده و سپس از مسیر کنار کارخانه آب معدنی پیمایش خود را آغاز کردیم.
در مسیر دشت آزو
در مسیر دشت آزو
در مسیر دشت آزو
در مسیر دشت آزو
در مسیر دشت آزو
یک مسیر پاکوب مشخص ما را به سمت دشت آزو هدایت می‌کند. در مسیر دشت و در سمت راست ما در کف دره رودخانه‌ای جریان دارد. این مسیر بسیار زیبا و سرسبز را در یک هوای خنک و بی‌نظیر همراه با مه صبحگاهی طی کرده تا در ساعت ۸:۱۰ به کلبه‌ای واقع در دشت آزو می‌رسیم. این کلبه و محدوده اطراف آن، محل مناسبی برای طبیعت گردی و شب‌مانی کوهنوردانی است که این برنامه را دو روزه اجرا می‌نمایند. همچنین در این روز شاهد مرمت و بازسازی کلبه به دست دونفر از اهالی بومی منطقه بودیم که جا دارد از زحمات دلسوزانه و خالصانه این عزیزان تشکر کنیم.
دشت آزو
دشت آزو
دشت آزو
کنار کلبه برای صبحانه توقف کردیم. مناظر دشت آزو و همچنین قله زیبای دماوند با ابر قارچی که بر فراز آن شکل گرفته در این هوای مطبوع بسیار منحصر به فرد است. پس از یک ساعت توقف و با آماده شدن همنوردان به سمت قله حرکت می‌کنیم.
در پیش روی ما دو مسیر وجود دارد. یکی مسیری که از داخل دره تا زیر قله ادامه دارد و دیگری مسیر خط‌الراسی که پیش روی ما در جهت جنوب شرق و به عبارتی در سمت راست دیده می‌شود. طبق برنامه از مسیر خطالراس قله را صعود کرده و از مسیر دره باز خواهیم گشت.
مسیر دره پاشوره
مسیر خط الراس پاشوره
در مسیر پاکوب و مقداری پس از کلبه به سمت دیگر رودخانه می‌رویم. پس از مختصری پیمایش و در سمت راست، یک یال مشخصی دیده می‌شود که انتهای آن به گردنه عبرت بر روی خطالراس می‌رسد. البته برخی به اشتباه یال قبلی که برای صعود قله عبرت مناسب است صعود می‌کنند که برای صعود پاشوره نیازی به این کار نمی‌باشد. مسیر یال را طی کرده و ساعت ۱۱:۲۰ به گردنه عبرت می‌رسیم. البته حدود نیم ساعت نیز برای جستجوی موبایل یکی از همنوردان زمان گذاشتیم. شایان ذکر است مسیر یال تا پیش از گردنه در برخی قسمت‌ها پرشیب می‌باشد.
از اینجا و بر روی گردنه، قله عبرت در غرب ما و قله پاشوره در امتداد شرقی خطالراس قرار گرفته است.
قله عبرت
خط الراس پاشوره از گردنه عبرت
با قرار گرفتن بر روی یال قله پاشوره، خطالراس دوبرابر در سمت جنوب همانند یک دیوار مرتفع پیوسته و سراسری از جنوب شرق تا جنوب غرب کشیده شده است. همچنین روستای لاسم نیز در کوهپایه‌های دوبرار دیده می‌شود. در مسیر خطالراس باد خنکی از جانب دوبرار به سمت ما می‌وزد و گرمای میانه روز را قابل تحمل می‌کند.
خط الراس دوبرار
روستای لاسم در کوهپایه‌های دوبرار
مسیر خطالراس را به سمت شرق ادامه می‌دهیم. یال پاشوره طولانی و پرشیب است. از زیبایی‌های دیگر این مسیر، دیواره‌ها و صخره‌های شمالی قله پاشوره است که در شمال یال قرار گرفته است.
یال پاشوره
یال پاشوره
یال پاشوره
دیواره‌ها و صخره‌های شمالی پاشوره
در این مسیر تعدادی قله فرعی قرار دارد که پس از پشت سر گذاشتن آنها قله نمایان خواهد شد. در نهایت ساعت ۱۴:۱۵ بر فراز قله پاشوره قرار می‌گیریم. در محوطه قله فضای وسیعی وجود دارد و زمین مسطح است. در اینجا مقداری استراحت کرده و پس از عکاسی در ساعت ۱۴:۴۵ به سمت مسیر بازگشت سرازیر می‌شویم.
بر فراز قله پاشوره
گاهی گمان نمی‌کنی ولی خوب می‌شود گاهی نمی‌شود که نمی‌شود که نمی‌شود گاهی بساط عیش خودش جور می‌شود گاهی دگر تهیه بدستور می‌شود گه جور می‌شود خود آن بی مقدمه گه با دو صد مقدمه ناجور می‌شود گاهی هزار دوره دعا بی اجابت است گاهی نگفته قرعه به نام تو می‌شود گاهی گدای گدایی و بخت با تو یار نیست گاهی تمام شهر گدای تو می‌شود گاهی برای خنده دلم تنگ می‌شود گاهی دلم تراشه‌ای از سنگ می‌شود گاهی تمام آبی این آسمان ما یکباره تیره گشته و بی رنگ می‌شود گاهی نفس به تیزی شمشیر می‌شود از هرچه زندگیست دلت سیر می‌شود گویی به خواب بود جوانی مان گذشت گاهی چه زود فرصتمان دیر می‌شود کاری ندارم کجایی چه می‌کنی بی عشق سر مکن که دلت پیر می‌شود..
قیصر امین‌پور
راه بازگشت از قله، از طریق یک مسیر شن اسکی در شمال شرقی قله به سمت دره پاشوره می‌باشد. مسیر دره نیز مشخص بوده و تا گوسفندسرا و سپس دشت آزو امتداد دارد.
مسیر شن اسکی به سمت دره پاشوره
دره پاشوره
دره پاشوره
در هنگام بازگشت از قله، با انتخاب جهت اولیه نامناسب به سمت شرق و قله هلزم، از مسیر اصلی فرود منحرف شدیم و همین مسئله باعث شد مدتی به دنبال مسیر بازگشت بگردیم. البته پس از حدود ۴۵ دقیقه و با کمک تجهیزات ناوبری، مسیر اصلی را پیدا کرده و بدون مشکل از سمت دیگر دره به آن وارد شدیم. متاسفانه در اینجا یکی از همنوردان بدون هماهنگی از گروه جدا شده و اعلام می‌کند از سمت دیگری به داخل دشت رفته و بازمی‌گردد. این اتفاق باعث می‌شود ایشان برای مدت زمانی مفقود شده و مجبور شوم ضمن هدایت گروه به سمت پایین، دوباره به سمت ایشان بازگردم. این لحظه‌های سخت و پراسترس مشکلاتی برای گروه ایجاد کرده و یکی از سخت‌ترین و بدترین اتفاقات دوران کوهنوردی من را رقم می‌زند که ذکر جزئیات آن در حوصله این نوشته نمی‌باشد.. ولی پر واضح است که از بدیهی‌ترین اصول اولیه کوهنوردی، حرکت گروهی و جدانشدن از گروه می‌باشد. البته به لطف خدا قبل از تاریکی تمام اعضای گروه به سلامت به دشت بازمی‌گردند.
پس از مقداری استراحت و تجدید قوا مسیر روستای نوا را در پیش گرفته و در محل پارکینگ برنامه را به اتمام می‌رسانیم.
نکات برنامه:
در محوطه دشت و قبل از صعود به سمت یال، آب مورد نیاز خود را از چشمه بردارید.
در مسیر بازگشت، یک چشمه در میانه‌های دره وجود دارد.
همواره توجه به اصول کوهنوردی در همه برنامه‌ها لازم و ضروری می‌باشد.
همانطور که اشاره شد، اهمیت و نقش کمکی جی پی اس در این برنامه قابل توجه بود.
برای همه شما آرزوی صعودهایی ایمن و موفق می‌نمایم..
اگرچه کمتر قله‌های شمال تهران را برای کوهنوردی در نظر می‌گیرم، اما تلاش می‌کنم زمان‌های مناسبی که طبیعت زیباتری را شاهد باشم برای این کار انتخاب کنم. امروز نیز با توجه به اینکه هنوز چهره و وضعیت کوهستان‌ها زمستانی است و با توجه به آب و هوا قله توچال را برای صعود انتخاب کردم.
طبق قرار قبلی، قبل از ساعت ۵:۰۰ در میدان مجسمه دربند بودم. متاسفانه صبح برنامه با پیام انصراف یکی از دوستان و همنوردان همیشه همراهم مواجه شدم. با حضور سایر همنوردان و با حدود ده دقیقه تاخیر به سمت شیرپلا حرکت کردیم. از همان ابتدای حرکت در یک هوای مه آلود پیمایش خود را آغاز کردیم که پس از مدت کوتاهی بارش برف نیز به آن اضافه شد. مسیر را به آهستگی طی کرده و ساعت ۸:۰۰ به شیرپلا رسیدیم. برای صبحانه حدود یک ساعت توقف کرده و سپس مسیر یال سنگ سیاه را در پیش گرفتیم. ساعت ۱۱:۳۰ به جانپناه امیری رسیدیم. یکی از همنوردان شرایط صعود را نداشت و پیش از جانپناه به سمت پایین بازگشت. پس از نیم ساعت توقف مسیر را به سمت قله در پیش گرفتیم. بارش برف قطع شده بود و هر از گاهی همه جا را مه فرا می‌گرفت. در نهایت ساعت ۱۳:۵۰ به قله رسیدیم.
با مناظر بسیار زیبایی در یک هوای عالی مواجه بودیم. پس از عکاسی و استراحت که یک ساعت به طول کشید مسیر بازگشت را در پیش گرفتیم. دو نفر از دوستان با تله کابین بازگشتند و من و یکی از همنوردان مسیر بازگشت را از یال سنگ سیاه و سپس دره اوسون در پیش گرفتیم. پس از نیم ساعت به جانپناه امیری رسیده و بدون توقف مسیر را ادامه دادیم. پیش از رسیدن به دره اوسون دوباره بارش برف آغاز شده و تا انتهای برنامه ادامه داشت. ساعت ۱۸:۰۰ در انتهای مسیر دره برای نماز و استراحت به مدت ۴۵ دقیقه توقف کردیم و دوباره مسیر را ادامه داده و ساعت ۱۹:۲۰ به میدان مجسمه رسیدیم.
الهی آنکه تو را دوست دارد چگونه با خلقت مهربان نیست؟!
الهی راز دل را نهفتن دشوار است و گفتن دشوارتر..
الهی آن خواهم که هیچ نخواهم..
(فرازهایی از الهی نامه)
خوشبختانه آب و هوای امروز بسیار دلپذیر بود. اغلب برنامه زیر بارش ملایم برف و بدون وزش باد طی شد. بر روی قله نیز ابرها مناظر بسیار زیبایی را شکل داده بودند. در ادامه تعدادی از تصاویر برنامه را مشاهده می‌کنید.
مجتمع شیرپلا
جانپناه امیری
جانپناه امیری
قله توچال
قاصدک‌های پریشان را که با خود باد برد با خودم گفتم مرا هم می‌توان از یاد برد..
ای که می‌پرسی چرا نامی ز ما باقی نماند سیل وقتی خانه‌ای را برد، از بنیاد برد
عشق می‌بازم که غیر از باختن در عشق نیست در نبردی این چنین هر کس به خاک افتاد، بُرد
شور شیرین تو را نازم که بعد از قرن‌ها هر که لاف عشق زد، نامی هم از فرهاد برد
جای رنجش نیست از دنیا، که این تاراجگر هر چه برد از آنچه روزی خود به دستم داد برد
در قمار دوستی جز رازداری شرط نیست هر که در میخانه از مستی نزد فریاد، برد
امیدوارم که همیشه سلامت و پا به کوه باشید. امسال اولین برنامه کوهنوردی خود را با مقداری تاخیر در انتهای فروردین با صعود قله کلکچال آغاز کردم. همراه و هماهنگ با تعدادی از دوستان ساعت ۶:۳۰ در پارک جمشیدیه گرد هم آمدیم و در یک هوای بهاری پیمایش خود را شروع کردیم. در اردوگاه کلکچال برای صبحانه توقف کرده و سپس برای حرکت به سمت قله آماده شدیم. با افزایش ارتفاع و در مسیر گردنه کلکچال چهره برنامه کاملا زمستانی شده و بر حجم برف بطور قابل توجهی افزوده شد. قطعا در چندسال اخیر ارتفاعات تهران با این مقدار برف مواجه نشده و برای همین در چنین روزهایی در ارتفاع بالای ۳۰۰۰ متر هنوز مقدار قابل توجهی برف وجود دارد. وزش باد با سرعت بین ۲۰ تا ۳۰ کیلومتر بر ساعت بطور پیوسته در جریان است و همین باعث می‌شود دمای حسی کاهش یابد. بر روی گردنه مقداری استراحت کرده و سپس به سمت قله حرکت می‌کنیم. یال اول و دوم را پشت سر گذاشته و قله فرعی را صعود می‌کنیم. اگرچه نیازی به استفاده از یخ‌شکن نمی‌دیدم ولی برخی از کوهنوردان برای احتیاط بیشتر و افزایش اطمینان خود از یخ‌شکن استفاده می‌کردند. پس از مقداری توقف باقیمانده مسیر را پشت سر گذاشته و در ساعت ۱۳:۱۰ قله کلکچال را صعود کردیم.
وزش باد بطور پیوسته ادامه داشت و اجازه توقف زیادی به ما نمی‌داد. لذا پس از استراحت کوتاهی مسیر بازگشت را در پیش گرفته و به سمت پایین سرازیر شدیم. مسیر صعود خود را بازگشته و در اردوگاه کلکچال برای ناهار توقف کردیم. سپس به سمت تپه نورالشهدا رفته و پس از نماز و زیارت مزار شهدای گمنام به سمت پارک جمشیدیه سرازیر شدیم.
امیدوارم این صعود مقدمه برنامه‌های خوب و موفق و زیبای ما در سال جدید باشد. ان‌شاالله..
در ادامه تعدادی از تصاویر برنامه امروز را مشاهده می‌کنید.
در این روزهای پایانی سال که معمولا شلوغ و پرکار است فرصتی دست داد تا سفر کوتاهی داشته باشیم و از آبشار زیبای خور و طبیعت زمستانی آن بازدید نماییم. این آبشار در مجاورت روستای خور واقع در استان البرز و در جاده چالوس قرار دارد.
برای رسیدن به این روستا در ابتدای جاده کرج به چالوس و قبل از سد امیرکبیر وارد جاده فرعی خوزنکلا می‌شوید. در ابتدای راه به یک دوراهی می رسید که باید وارد مسیر سمت راست شده و با گذر از چندین روستا با طی مسیری کوهستانی و پر پیچ و خم به روستای خور می‌رسید. جاذبه‌های مختلف این روستا، گردشگران و طبیعت گردان و یا علاقمندان به رشته‌های مختلف اسکی و کوهنوردی را در تمام طول سال به سمت خود جذب می‌کند.
در فصل‌های بهار و تابستان، طبیعت سرسبز و زیبا و همچنین آب و هوای خنک روستا و آبشار خور که در فاصله کوتاهی از تهران و کرج قرار دارد، دوستداران و علاقمندان طبیعت را در خود جای می‌دهد. در فصل زمستان نیز با یخ زدن آبشار، علاقمندان یخ نوردی و صعود آبشار به این منطقه مراجعه می‌کنند. همچنین روستای خور به سبب داشتن پیست اسکی در زمستان نیز رونق دارد.
صبح جمعه در یک هوای ابری و برفی به روستای خور رسیدیم. در حالیکه بارش برف به آرامی ادامه داشت مسیر آبشار را در پیش گرفتیم. مسیر آبشار از روستا و در امتداد جوی بتنی شروع شده و با گذر از مسیر زیبا و کوتاهی به آن می‌رسد. همینجا اشاره کنم که روستای خور یکی از مسیرهای صعود قله پهنه‌حصار نیز می‌باشد و برای این منظور مسیر دیگری از همان محل پارکینگ روستا برای صعود این قله وجود دارد.
امروز این مسیر زیبا را در یک هوای برفی و جذاب و دوست‌داشتنی طی کردیم و به آبشار یخ زده خور رسیدیم. زمان زیادی را به عکاسی سپری کرده و پس از آن برای صرف صبحانه در کنار آبشار نشستیم.
در مسیر بازگشت نیز دوباره بارش برف آغاز شد و دل کندن از آن طبیعت زیبا را سخت می‌کرد. وقتی که به پارکینگ رسیدیم با جمعیت زیادی مواجه شدیم که برای سرسره بازی به روستا آمده بودند و همراه با دوستان و یا خانواده خود روز تعطیل زیبا و مفرحی را سپری می‌کردند. امیدوارم شما نیز از فرصت‌های خود برای حضور در طبیعت و استفاده از این نعمت‌های بزرگ الهی بهره ببرید.
