مسیر صعود: میدان مجسمه دربند، شیرپلا، سنگ سیاه، قله

مسیر فرود: قله، سنگ سیاه، اوسون، میدان مجسمه دربند

زمانبندی برنامه:

۶:۰۰ حرکت از میدان مجسمه

۷:۴۵ شیرپلا، نیم ساعت توقف برای صبحانه

۸:۱۵ حرکت از شیرپلا

۹:۴۰ پناهگاه سنگ سیاه، ده دقیقه استراحت

۹:۵۰ حرکت از سنگ سیاه

۱۱:۱۵ قله

۱۲:۰۰ فرود

۱۲:۳۵ سنگ سیاه

۱۵ دقیقه توقف در مسیر اوسون برای ناهار

۱۶:۱۵ میدان مجسمه

نکته: آب چشمه که از طریق لوله به کنار پناهگاه سنگ سیاه منتقل شده است قطع بود و اندکی مشکل ایجاد کرده بود. با توجه به تجربه امروز نمی‌توان روی این آب حساب باز کرد.

قله منار در منطقه البرز مرکزی و در منتهی الیه غربی آن واقع شده است. این قله از شمال به روستای شهرستانک و سرک، از جنوب به روستای سنگان، از شرق به روستای رندان و طالون و از غرب به روستای واریان و مورود می‌رسد. اگرچه صعود به این قله از روستاهای سرک و واریان هم امکان‌پذیر است، ولی بیشتر روستاهای مورود و سنگان برای صعود این قله انتخاب می‌شود.

گروه کوهنوردی ما ساعت ۵:۳۰ با سه ماشین تهران را به مقصد روستای مورود واقع در جاده کرج-چالوس ترک کرد. به محض ورود به جاده کرج- چالوس با رگبار و طوفان به همراه رعد و برق‌های شدید که چپ و راست ما به کوه‌های اطراف می‌خورد مواجه شدیم. در طول مسیر و در قسمت‌های مختلف، کوه ریزش کرده و جاده پر از سنگ شده بود. پس از گذشتن از سد کرج و اندکی پس از پل خواب یک پل فلزی در سمت راست جاده روی رودخانه قرار دارد و تابلوی روستای مورود در ابتدای پل مشاهده می‌شود. از روی پل عبور کرده و به سمت روستا حرکت می‌کنیم. ساعت ۷:۳۰ به روستا رسیده و کنار مخابرات، جایی که برای پارک ماشین‌ها پیش‌بینی شده است، توقف می‌کنیم. با رسیدن ما به روستا دیگر از بارندگی خبری نیست و کم کم از مقدار ابرها هم کاسته می‌شود.

با رسیدن دو ماشین دیگر ساعت ۸:۳۰ آماده صعود می‌شویم. در مسیر روستای مورود و نرسیده به مخابرات، کنار یک چشمه، رودخانه‌ای وجود دارد که ابتدای مسیر صعود ما می‌باشد.

از کنار رودخانه حرکت می‌کنیم و بالا می‌رویم. مقداری که در مسیر رودخانه حرکت کنیم، سمت راست رودخانه یک پاکوب مشاهده می‌کنیم که با عبور از رودخانه در مسیر پاکوب قرار می‌گیریم. ساعت ۹:۳۰ در کنار یک چشمه که تعدادی درخت هم وجود دارد برای صبحانه به مدت یک ساعت توقف می‌کنیم. پس از صبحانه به مسیر خود ادامه داده و در راه به یک تک درخت بزرگ و چشمه‌ای که کنار آن وجود دارد می‌رسیم و بدون توقف به مسیر خود ادامه می‌دهیم. در این منطقه و با توجه به فصل بهار، پوشش گیاهی متنوعی شامل ریواس، چای کوهی، آویشن، پونه، تره کوهی، پیاز کوهی و … وجود دارد که مقداری چای کوهی و آویشن می چینیم.

در طول مسیر صعود از روستای مورود، قله منار بلندترین قله‌ای است که در سمت جنوب شرقی ما قرار دارد و پیوسته قابل رویت می‌باشد. مسیر عمومی حرکت ما به سمت جنوب تا ابتدای یک یال شرقی-غربی است که تا قله منار امتداد دارد.

ساعت ۱۲:۰۰ به یال رسیده و پس از آن بر روی یال به سمت شرق تا قله حرکت می‌کنیم. با قرارگرفتن بر روی یال، باد خنکی شروع به وزیدن می‌کند که از گرمای هوا می‌کاهد. با توجه به احتمال بارندگی مجدد، به دو گروه تقسیم شده و گروه اول با سرعت بیشتری به سمت قله حرکت می‌کند.

از اینجا به بعد این مسیر خط‌الراسی را ادامه می‌دهیم تا ساعت ۱۲:۳۰ به یک قله فرعی می‌رسیم. با توجه به اینکه هوا مناسب و پایدار بوده و تنها گروهی که در مسیر حضور داشت گروه ما بود، اندکی بعد از قله فرعی کوله‌ها را در جای مناسبی رها کرده و با یک بطری آب به سمت قله حرکت می‌کنیم. به همراه گروه اول در ساعت ۱۳:۱۵ به قله منار با ارتفاع ۳۵۶۰ متر (جی پی اس موبایل ۳۵۴۵ متر نشان می‌داد) رسیدیم. از فراز این قله، قله‌های آزادکوه، ناز، کهار و سایر قلل مرتفع البرز مرکزی مشاهده می‌شود.

پس از یک ربع استراحت و عکاسی ساعت ۱۳:۳۰ از مسیری که صعود کرده بودیم به سمت روستای مورود بازمی‌گردیم. با توجه به اینکه مجددا هوا در حال بارانی شدن بود، با حداقل توقف و استراحت به سمت روستا بازگشته و ساعت ۱۶:۱۵ به ماشین‌ها می‌رسیم. گروه دوم نیز با دو ساعت تاخیر نسبت به گروه اول به روستا رسیده و به اتفاق برای بازگشت آماده و به سمت تهران حرکت می‌کنیم…

نکته: در صورتی که تمایل نداشته باشید از مسیر کنار رودخانه برای صعود استفاده کنید، مسیر دیگری قبل از ورود به روستا و از کنار دکه نگهبانی ورودی روستا وجود دارد که در ادامه به همین مسیر ما ملحق می‌شود. این مسیر بصورت پاکوب و در سمت راست ورودی روستا مشاهده می‌شود. البته در ابتدای این مسیر محلی برای پارک ماشین وجود ندارد.

امروز قله قلعه دختر را از یک مسیر جدید و متفاوت صعود کردیم. مسیر طی شده در این برنامه، صعود به ابتدای خط الراس شرقی قله قلعه دختر و سپس پیمایش تیغه ها تا قله می باشد. یک مسیر خط الراسی و تیغه ای که در برخی موارد با دست به سنگ همراه می شود. برنامه ای  زیبا و تا حدودی پر هیجان که به مسیر زمستانی قله قلعه دختر هم مشهور است و کمتر مورد توجه کوهنوردان قرار می گیرد. این برنامه را به همراه گروه کوهنوردی شهید ورکش اجرا کردیم که مشخصات این برنامه و همینطور گزارش آن را می توانید در اینجا مطالعه کنید.

در تصاویر زیر کل مسیر خط الراس قله قلعه دختر را مشاهده می کنید. قله در منتهی الیه غرب این خط الراس قرار دارد.

صعود یک روزه به قله آزادکوه از مسیر کلاک علیا

قله آزادکوه یا شاهزاده کج گردن، یکی از قله‌های زیبای البرز مرکزی، در استان مازندران واقع شده است. ارتفاع این قله را از ۴۳۷۰ تا ۴۳۹۰ متر ذکر کرده‌اند و بسته به ارتفاع آن سومین (یا چهارمین ) قله البرز مرکزی بعد از قلل دماوند، علم کوه (و خلنو با ارتفاع ۴۳۷۵ متر) می‌باشد.

چهار مسیر مختلف برای صعود به این قله وجود دارد که مسیر روستای کلاک (مسیر شمال شرق)، روستای وارنگه‌رود (مسیر جنوب غرب)، روستای نسن (مسیر شمال) و روستای ناحیه (مسیر شرق) می‌باشد. مسیرهای رایج صعود از روستای کلاک و یا روستای وارنگه‌رود می‌باشد که مسیر کلاک کوتاه‌ترین مسیر و بیشترین شیب را دارا بوده و مسیر وارنگه‌رود طولانی‌ترین مسیر را دارا می‌باشد.

در این برنامه به همراه تعدادی از همنوردان برنامه‌ریزی کردیم تا این برنامه را یک روزه از مسیر کلاک اجرا کنیم.

با جمع شدن اعضای تیم ساعت ۳:۱۵ صبح از میدان آزادی به سمت جاده چالوس حرکت کردیم. در جاده چالوس و اندکی بعد از تونل کندوان در ساعت ۵:۱۵ به پل زنگوله می‌رسیم. بعد از ۱۵ دقیقه توقف، از پل زنگوله وارد جاده فرعی یوش- بلده شده و پس از طی حدود ۴۰ کیلومتر جاده کوهستانی پر پیچ و خم به یک سه راهی می‌رسیم که مسیر سمت راست به سمت روستای کلاک می‌رود. ساعت ۶:۳۰ به ابتدای مسیر حرکت در روستای کلاک علیا می‌رسیم و پس از پارک ماشین برای حرکت آماده می‌شویم. در محل روستا و در ابتدای مسیر محلی برای پارک خودرو و یک سرویس بهداشتی برای استفاده کوهنوردان آماده شده است.

ساعت ۶:۴۵ از راه روستایی کنار رودخانه به سمت قله حرکت می‌کنیم. اگر بخواهیم خیلی ساده مسیر را شرح دهیم عبارت است از حرکت در مسیر رودخانه تا گردنه چورن و از گردنه چورن به سمت راست تا قله!

با عبور از روستا و خانه‌های روستایی وارد مسیر پاکوب شده و در این مسیر حرکت می‌کنیم. در طی مسیر و عبور از کنار رودخانه به تناوب لازم می‌شود از رودخانه عبور کنیم و یا از رودخانه فاصله بگیریم و یا از برفچال‌های تشکیل شده عبور کنیم. ساعت ۷:۳۵ به یک دشت سرسبز می‌رسیم که محل مناسبی برای صرف صبحانه است. به مدت یک ساعت برای صبحانه توقف کرده و مجدد به مسیر خود ادامه می‌دهیم.

پس از مدتی به چشمه رسیده و افراد گروه آب مورد نیاز خود را بر می‌دارند. از اینجا به بعد به حجم برف اضافه شده و لازم است گروه در یک شیب قابل توجه و پر برف به پیمایش خود ادامه دهد. مسیر حرکت ما از داخل دره بوده و در دو طرف خود با صخره‌های بزرگ مواجه هستیم. در طی این مسیر در یکی دو مورد استراحت کوتاه برای کم و یا زیاد کردن لباس داشتیم. در ادامه و در حالیکه گردنه چورن در پیش روی ما قرار داشت به مدت ۴۵ دقیقه توقف و استراحت کردیم. در این محل اعضای گروه کوله‌های خود را سبک کرده و وسایل اضافی را در محل مناسبی قرار دادند و صرفا وسایل مورد نیاز تا قله را به همراه آوردند.

پس از استراحت و نیم ساعت پیمایش شیب پر برف قبل از گردنه در ساعت ۱۲:۴۰ روی گردنه چورن در ارتفاع ۳۸۰۰ متر قرار گرفتیم. از قبل از گردنه تا خود قله باد شدید همراه ما بود و هرچه به قله نزدیک می‌شدیم بر شدت باد افزوده می‌‌شد. بطوریکه گاه شدت باد و طوفان از ۵۰ کیلومتر بر ساعت هم فراتر می‌رفت.

وقتی از مسیر دره کلاک به گردنه چورن می‌رسیم، یال سمت راست مسیر حرکت تا قله می‌باشد. از گردنه تا قله که یک اختلاف ارتفاع حدود ۶۰۰ متری دارد یک مسیر پر شیب و شن اسکی می‌باشد. شیب زیاد یال و شن اسکی بودن آن که با یک باد شدید همراه شده است، سرعت حرکت را کند کرده است. در نهایت به همراه اولین گروه ساعت ۱۴:۳۰ بر فراز قله آزادکوه قرار می‌گیریم. از فراز آزادکوه مناظر زیبای اطراف و همینطور قلل مرتفع البرز مرکزی از علم‌کوه تا قله‌های خلنو، برج، دماوند و سایر قله‌ها قابل مشاهده می‌باشد.

پس از نیم ساعت توقف و عکاسی در آن باد شدید ساعت ۱۵:۰۰ به سمت گردنه فرود می‌آییم. برای فرود از مسیرهای پربرف استفاده کرده و قسمت منتهی به گردنه را در محل‌هایی که امکان‌پذیر بود و خطر کمتری داشت طبق معمول سر خوردیم :-). پایین‌تر از گردنه وسایل خود را از محلی که قرار داده بودیم برداشته و کوله خود را بازچینی کردیم.

سپس به سمت کلاک حرکت کرده و ساعت ۱۸:۳۰ به روستا رسیدیم. پس از مدتی که گروه دوم نیز به ما ملحق شدند ناهار خورده و ساعت ۲۰:۰۰ به سمت تهران حرکت کردیم.

باز هم خدای بزرگ را بخاطر یک برنامه زیبا و دلچسب دیگر سپاسگزارم…

اولین برنامه سال ۹۵ رو در منطقه زیبای افجه و به قصد قله آتشکوه اجرا می‎‌کنم. به اتفاق جمعی از دوستان کوهنورد، تهران را به مقصد روستای افجه در منطقه لواسانات ترک می‌کنیم. مسیر برنامه مشابه مسیری است که در برنامه قله ساکا، ۱۹ دی ۹۳ اجرا شد و به همین جهت از توضیح مشخصات و مسیر برنامه صرف نظر می‌کنم.

ساعت ۶:۲۰ حرکت خود را از پارکینگ آغاز می‌کنیم. با کمتر از یک و نیم ساعت پیمایش به دشت هویج می‌رسیم و بدلیل اینکه هنوز آفتاب به دشت نرسیده بود به حرکت خود ادامه می‌دهیم. ساعت ۸:۳۰ در یک محل مناسب و در کنار یک کلبه برای صبحانه توقف می‌کنیم.

پس از ۴۵ دقیقه صرف صبحانه و استراحت آماده حرکت می‌شویم. ادامه مسیر یک یال با شیب زیاد و حجم برف قابل توجه بود. گرمی هوا در ابتدای فصل بهار باعث شل شدن برف‌های روی زمین و حرکت دشوار گروه در مسیر شده بود. بطوری که با هر قدم تا زانو در برف فرو می‌رفتیم و از آنجا که اولین گروهی بودیم که در این مسیر حرکت می‌کردیم، برف‌کوبی در آن شیب حرکت را دشوار و سرعت گروه را کند کرده بود. هوا آفتابی، مسیر بسیار زیبا و مناظر دیدنی بود و همین باعث شده بود در مراحل مختلف برای عکاسی متوقف شویم.

ساعت ۱۲:۰۰ به گردنه ساکا رسیدیم. با توجه به فرصت باقیمانده، حجم برف، مسیر پیش رو که تا آتشکوه باقی مانده بود و همچنین شرایط جوی که در بعدازظهر همراه با بارندگی پیش‌بینی شده بود تصمیم گرفتیم برنامه را به قله ساکا تغییر دهیم. از گردنه تا قله ساکا در چند قسمت نقاب‌های بزرگ و زیبایی تشکیل شده بود.

پس از یک ساعت پیمایش در این مسیر که در برخی قسمتها دقت و احتیاط بیشتری را می‌طلبید در ساعت ۱۳:۰۰ به اتفاق همه اعضای گروه به قله ساکا رسیدیم.

قله پوشیده از برف و امکان توقف و استراحت بر روی قله وجود نداشت. به همین دلیل پس از ده دقیقه توقف و عکاسی به سمت پایین حرکت کردیم. در طی مسیر بازگشت و در دامنه‌هایی که امکان‌پذیر بود تا قبل از کلبه سر خوردیم و لذت مضاعف بردیم! ساعت ۱۷:۰۰ به محل پارکینگ رسیدیم و اولین برنامه سال جدید را به پایان رساندیم.

لازم به ذکر است به دلیل تمایل زیاد اعضای گروه به عکاسی، این برنامه اندکی با کندی اجرا شد و زمان اجرای این برنامه در حالت عادی کوتاهتر از این می‌باشد!