مسیر صعود: حرکت از پارک جمشیدیه به سمت قله کلکچال و در ادامه حرکت به سمت خط الراس توچال و در نهایت قله توچال.
6:00 حرکت از پارک جمشیدیه
7:20 اردوگاه کلکچال، صبحانه و استراحت
8:00 حرکت از اردوگاه به سمت قله کلکچال
9:00 زین اسبی کلکچال
10:00 قله کلکچال، استراحت و عکاسی روی قله
10:20 حرکت به سمت خط الراس توچال
11:20 رسیدن به خط الراس بین دو قله لزون1 و لزون2
13:30 قله توچال، استراحت و عکاسی روی قله
مسیر فرود: حرکت به سمت ایستگاه7 و در ادامه تا ایستگاه5 با استفاده از تله کابین (با توجه به نظر همنورد محترم در این مسیر از تله استفاده کردیم) و در ادامه پیمایش از ایستگاه 5 به سمت دره اوسون و پایان برنامه در میدان مجسمه دربند.
قله ریزان با ارتفاع 3580 متر در البرز مرکزی و در منطقه افجه لواسانات قرار دارد. این قله زیبا بر روی خط الراسی قرار دارد که از قلل سرسیاه غارها در روستای برگ جهان آغاز شده و تا قلههای مهرچال و نهایتا همهن ادامه مییابد.
یال اصلی صعود به ریزان
این برنامه را با گروه کوهنوردی شهید ورکش اجرا کردیم. (لینک برنامه قله ریزان گروه کوهنوردی شهید ورکش) به همراه سرپرست برنامه و 2 همنورد دیگر ساعت 6:45 حرکت خود را از پارکینگ افجه آغاز کردیم. پس از یک ساعت به منطقه دشت هویج رسیده و بدون توقف به حرکت خود ادامه دادیم. در شمال دشت هویج و از اولین یال از سمت چپ (یال بالای دستشویی!) ارتفاع گرفتیم (اگرچه در ادامه متوجه شدیم که یال بعدی مناسبتر است، ولی تفاوت چندانی نداشته و اندکی بالاتر هر دو یال به هم میرسند.). ساعت 8:30 برای صرف صبحانه حدود نیم ساعت توقف کردیم. مجددا به مسیر خود بر روی یال اصلی ریزان ادامه داده و ساعت 10:30 قبل از صخرههای زیر قله حدود نیم ساعت برای خوردن برف-شیره! و استراحت توقف کردیم. در اینجا یکی از همنوردان از ادامه مسیر انصراف داده و تا برگشت ما در آن محل استراحت کرد.
ادامه مسیر که بصورت صخرهای و ریزشی بوده و همینطور در چند نقطه نیاز به دست به سنگ داشت را به همراه سایر اعضای گروه و همینطور یک گروه دیگر که در منطقه حضور داشت صعود کردیم. یال را ادامه دادیم تا به یک دیواره رسیدیم.
صخرههای منتهی به قله
زولبیای یخی!
از زیر دیواره به سمت راست مسیر را ادامه دادیم تا به یک تنگه رسیدیم. از میان این تنگه دست به سنگ بالا رفته و در ادامه یک دامنه با شیب نسبتا زیاد را طی کردیم. مجددا ساعت 12:00 به مدت یک ربع و در یک جای مناسب استراحت و تجدید قوا کردیم. ادامه مسیر نیز در برخی نقاط نیاز به دست به سنگ بوده و همچنین مسیر زیر قله از یک شیب 60 درجه برخوردار است. در صورتیکه مسیر قبل از قله یخ زده باشد نیاز به کرامپون و شاید طناب در برخی قسمتها میباشد. ساعت 13:00 بر فراز قله ریزان قرار گرفتیم..
از فراز ریزان قلههای اطراف قابل رویت است. بطور مثال قله آتشکوه و مهرچال در سمت غرب، قله پرسون و سرسیاه غارها در سمت شرق، قله ساکا در جنوب غرب… و نهایتا دماوند باشکوه در سمت شرق خود نمایی میکند.
بر فراز ریزان
نمای دماوند باشکوه از فراز قله ریزان
نمای ارتفاعات شمال قله ریزان
خط الراس ریزان به پرسون
پس از نیم ساعت استفاده از فضای قله و گرفتن عکس، مسیر فرود را از مسیری که صعود کردهایم در پیش میگیریم. ساعت 14:15 پایین دیواره و در محلی که دوست همنوردمان انتظار ما را میکشید برای ناهار و نماز حدود یک ساعت توقف کردیم.
غروب دشت هویج..
در ادامه از اینجا تا نزدیک دشت هویج هرچقدر که راه داشت و یک دل سیر سر خوردیم! تا ساعت 16:00 به دشت رسیدیم. ساعت 16:15 به طرف افجه حرکت کرده و ساعت 17:00 در پارکینگ افجه برنامه را به پایان رساندیم..
این برنامه رو بصورت انفرادی اجرا کردم. اگرچه برنامه در یک هوای صاف و زیبا برگزار شد، ولی بعد از گردنه زمین به شدت یخ زده بود. بطوریکه بر روی یال آخر ناچار به استفاده از یخ شکن شدم…
در مسیر رفت دو نفر از دوستان با من هماهنگ شده بودند که یک نفر تا دو راهی اوسون شیرپلا و یک نفر تا سنگ سیاه همراه من بودند.
از امیری تا قله هوا بشدت طوفانی بود. به گفته مسئول امداد و نجات قله، دمای قله 25- و سرعت باد 45 کیلومتر در ساعت بود.
در مسیر برگشت پس از رسیدن به جانپناه امیری، همراه اعضای پست امداد و نجات جانپناه، به سمت اوسون حرکت کردیم.
هر چند که بر روی قله بدلیل شدت سرما و باد شدید امکان عکسبرداری وجود نداشت، تصاویر زیبای زیر که در مسیر برگشت از سنگ سیاه به سمت اوسون گرفته شده را مشاهده میکنید.