در این برنامه به اتفاق دو نفر از دوستان مسیر شیرپلا به قله توچال را در پیش گرفتیم. با توجه به شلوغ بودن مسیر شیرپلا، تا پناهگاه را خیلی کند طی کردیم. پس از صبحانه و استراحت در پناهگاه شیرپلا، به سمت پناهگاه امیری حرکت کردیم. در ادامه با توجه به کندی حرکت همنوردانم و از دست رفتن زمان، قرار شد سایر دوستان تا پناهگاه امیری ادامه مسیر داده و من به تنهایی به سمت قله حرکت کنم و سپس در بازگشت از قله در پناهگاه امیری به دوستانم ملحق شوم. برای همین پس از یک ساعت پیمایش و قبل از پناهگاه امیری از دوستانم جدا شده و مسیر را با سرعت بیشتر ادامه دادم. از شیرپلا تا امیری حدود یک ساعت و نیم و از امیری تا قله نیز همین زمان یک ساعت و نیم زمان برد. پس از نیم ساعت استراحت بر روی قله مسیر بازگشت را در پیش گرفتم. از قله تا امیری را نیم ساعته طی کردم و پس از ملحق شدن به دوستانم به سمت دوراهی اوسون شیرپلا و سپس به سمت دره اوسون حرکت کردیم و برنامه خود را در میدان مجسمه دربند به اتمام رساندیم.

صعود یک روزه به قله سبلان از جبهه شمال شرقی

سبلان با ارتفاع ۴۸۱۱ متر، بعد از دماوند و علم‌کوه سومین قله مرتفع و دومین آتش‌فشان خاموش ایران می‌باشد. مسیرهای مختلفی برای صعود به این قله وجود دارد که مسیر مورد نظر ما از جبهه شمال شرقی و از سمت شابیل می‌باشد.

مطابق برنامه و طی یک برنامه فشرده ساعت ۱۴:۳۰ چهارشنبه ۹۴/۵/۲۸ تهران را به مقصد اردبیل ترک می‌کنیم. از مسیر جاده کرج- قزوین به سمت رشت حرکت می‌کنیم. در این مسیر و بعد از امامزاده هاشم به سمت تالش و آستارا و در ادامه اردبیل می‌رویم. برای رسیدن به شابیل لازم است از طریق جاده مغان و مشگین‌شهر تا لاهرود و از آنجا به شابیل برویم. ساعت ۲:۳۰ بامداد روز صعود به شابیل می‌رسیم.

پس از استقرار و یک استراحت مختصر دوساعته ساعت ۵:۳۰ برای نماز صبح بیدار می‌شویم. از آنجا که در مسیر به ما گفته بودند که در شابیل می‌توانیم وسایل صبحانه تهیه کنیم به قصد عسل سبلان وسایل صبحانه تهیه نکردیم و فقط نان به همراه داشتیم. اما در آن وقت صبح امکان تهیه عسل یا سایر وسایل صبحانه فراهم نبود و همه جا بسته بود! برای همین با مقداری کیک و همچنین دو عدد تخم مرغ! صبحانه را صرف کردیم و ساعت ۸:۰۰ با یک لندرور، شابیل را به مقصد پناهگاه ترک کردیم. بعد از نیم ساعت لندرور سواری که توی اون جاده از شتر سواری هم بدتر بود با کمر و گردن داغون! به پناهگاه رسیدیم. پس از برداشتن آب از پناهگاه و اعلام آمادگی اعضای تیم، ساعت ۸:۴۵ از پناهگاه و در مسیر پاکوب به سمت قله حرکت کردیم. شیب ابتدای مسیر نسبتا زیاد می‌باشد و پس از قرار گرفتن بر روی یال شیب کمتر می‌شود. در طی مسیر از سایر گروه‌ها شنیدیم که شب گذشته چهار خرس در محل چادرها دیده شده‌اند!

تمام اعضای تیم برای اولین بار این قله را صعود می‌کردند. در ابتدای مسیر با یک نفر از کوهنوردان تبریزی آشنا شدیم که بخش کوتاهی از ابتدای مسیر را با ما همراه شد و ما را راهنمایی کرد. از آنجا که فصل تابستان را برای صعود انتخاب کرده‌ایم و همچنین مسیر صعود از شابیل مسیر معمول برای صعود به قله سبلان است مشکل چندانی برای پیدا کردن مسیر وجود ندارد. هرچند بخشهایی از مسیر که امکان اشتباه وجود دارد با پرچم‌های کوچک نشانه گذاری شده است که به کوهنوردان در پیدا کردن مسیر صعود کمک می‌کند. البته لازم به ذکر است که همین مسیر در صورتیکه به مسیرهای نادرست منحرف شوید می‌تواند مسیر پر مخاطره‌ای باشد.

مسیر یال را در پیش می‌گیریم تا قبل از منطقه “خسته نباشید” که یکی از همنوردان از ادامه مسیر انصراف می‌دهد و در یک مکان مناسب به استراحت می‌پردازد. سایر اعضا به حرکت به سمت قله ادامه می‌دهند و پس از عبور از چندین یخچال کوچک و حرکت به سمت چپ، بر روی یال آخر که با یک شیب نسبتا تند به سنگ محراب ختم می‌شود قرار می‌گیرند.

مطابق راهنمایی کوهنورد تبریزی در مسیر به سمت قله همواره به سمت چپ حرکت می‌کنیم. چون اغلب در سمت راست مسیر با یخچال‌های پر شیب و یا مسیرهای پرتگاهی مواجه می‌شویم. برای همین باید بر روی گرده و یال حرکت کرده و به سمت دره‌ها و یخچال‌های اطراف منحرف نشویم.

از سنگ محراب تا قله فاصله زیادی نیست. از اینجا با یک شیب ملایم به سمت قله حرکت می‌کنیم و پس از عبور از یک یخچال، دریاچه روی قله نمایان می‌شود.

لحظه نمایان شدن دریاچه و مواجه شدن با آن منظره زیبا به یادماندنی و غیرقابل توصیف است. بنحوی که اغلب کوهنوردان با دیدن این صحنه، خستگی تمام مسیر را فراموش می‌کنند. ساعت ۱۴:۰۰ بر روی قله زیبای سبلان و کنار دریاچه قرار گرفتیم.

پس از استراحت و گرفتن عکس در کنار دریاچه و مشاهده مناظر زیبای آن ساعت ۱۴:۳۰ از قله به سمت پناهگاه حرکت کردیم. در مسیر برگشت ابتدا به دوست همنورد خود که پایینتر از قله استراحت می‌کرد ملحق شده و به اتفاق به سمت پناهگاه حرکت کردیم. در مسیر برگشت از شن اسکی های غرب یال برای فرود استفاده کردیم. ناگفته نماند که در پایین این مسیر به دره‌ها و پرتگاه‌هایی برخورد کردیم که حرکت ما را با اندکی مشکل مواجه کرد و مجبور شدیم در انتهای مسیر، به سمت پاکوب اصلی تغییر مسیر بدهیم و باقیمانده مسیر که دیگر چیزی تا پناهگاه باقی نمانده بود را از پاکوب اصلی طی کنیم.

در طی مسیر صعود و فرود مناظر زیبایی ناشی از حرکت مه و ابر و باد ایجاد می‌شد که بر زیبایی‌های این برنامه می‌افزود.

ساعت ۱۸:۳۰ به پناهگاه رسیدیم و پس از آماده شدن لندرور ساعت ۱۸:۵۰ پناهگاه را ترک کرده و ساعت ۱۹:۲۰ به شابیل رسیدیم.

پس از استراحت، نماز و استفاده از آب گرم که در کاهش خستگی همنوردان تاثیر زیادی داشت، ساعت ۲۳:۰۰ به سمت تهران حرکت کردیم. برای مسیر برگشت از اردبیل به سمت جاده زنجان حرکت کردیم و از آزادراه زنجان-قزوین به سمت تهران آمدیم و ساعت ۱۱:۰۰ صبح جمعه ۹۴/۵/۳۰ به تهران رسیدیم.

قله خرسنگ جنوبی با ارتفاع ۳۹۵۰ متر هدف این برنامه ما بود.

قلل خرسنگ شامل خرسنگ شمالی و خرسنگ جنوبی (اصلی) در منطقه البرز مرکزی واقع شده‌اند. خرسنگ به معنی سنگهای بزرگ و نتراشیده و ناهموار می‌باشد که پس از اجرای این برنامه متوجه می‌شوید انتخاب این نام درست و بجا بوده است! مسیر صعود تابستانی خرسنگ از روستای آبنیک در منطقه فشم می‌باشد. برای رسیدن به روستای آبنیک جاده فشم به سمت زایگان را ادامه می‌دهیم تا به روستای آبنیک برسیم.

ساعت ۵:۰۰ صبح تهران را به سمت آبنیک ترک می‌کنیم. پس از رسیدن به آبنیک و در امتداد مسیر رودخانه از روی پل عبور کرده و تا انتهای جاده که رودخانه مسیر را می‌بندد با ماشین می‌رویم و همانجا ماشین را پارک می‌کنیم. ساعت ۷:۰۰ با آماده شدن همه اعضا حرکت خود را با عبور از رودخانه به سمت دشت جانستون آغاز می‌کنیم. در امتداد مسیر رودخانه به حرکت در این دره بسیار زیبا ادامه می‌دهیم و پس از مدتی از دره فاصله گرفته و ارتفاع می‌گیریم.

در ادامه مسیر به یک چشمه که در کنار یک آب‌انبار قرار دارد برخورد می‌کنیم که در صورت لزوم محل توقف و استراحت مناسبی می‌باشد. پس از عبور از این منطقه زیبا و دیدنی با عبور از گوسفندسرا در ساعت ۹:۰۰ در کنار غار بیوک و در کنار آبشار برای صبحانه و استراحت توقف می‌کنیم. این غار توسط بیوک آقا ساخته شده و محل مناسبی برای شبمانی می‌باشد.

تا اینجای مسیر برای صعود به قله جانستون و خرسنگ یکسان می‌باشد. اما از اینجا به بعد مسیر صعود جانستون جدا می‌شود و لازم است از سمت چپ غار بیوک ارتفاع بگیرند.

پس از ۴۰ دقیقه استراحت به سمت شرق غار و از کنار آبشار ارتفاع می‌گیریم و در ادامه و بالاتر از آبشار در ساعت ۱۰:۱۵ به آخرین چشمه مسیر که در این فصل آب دارد می‌رسیم. در حالیکه در این مسیر حرکت می‌کنیم در سمت چپ ما قله خرسنگ شمالی و در سمت راست قله خرسنگ جنوبی واقع شده است. پس از عبور از چشمه بر روی یالی که در سمت راست قرار دارد حرکت می‌کنیم.

از اینجا به بعد، مسیر اصلی صعود به قله، حرکت بر روی دامنه به سمت گردنه و در ادامه حرکت از روی گردنه به سمت جنوب که یک مسیر سنگی است می‌باشد. در این مسیر ابتدا به خرسنگ فرعی و سپس خرسنگ جنوبی (اصلی) می‌رسیم. اما من به همراه یکی از همنوردان از این مسیر صرف نظر کرده و تصمیم گرفتیم از روی دامنه به سمت سنگ سفید بسیار بزرگی که در سمت راست گردنه قرار دارد حرکت کنیم و بجای پیمایش مسیر متداول از روی سنگهای بزرگ به سمت خرسنگ حرکت کنیم.

پس از قرار گرفتن بر روی سنگ سفید بزرگ در طول مسیر تا قله یک مسیر نسبتا اکتشافی را تا قله طی کردیم که بسیار جالب و جذاب و لذت‌بخش بود. در نهایت ساعت ۱۳:۰۰ بر روی قله خرسنگ اصلی قرار گرفتیم.

در طی مسیر و بعد از گردنه قله زیبا و باشکوه دماوند رخ می‌نماید. پس از ۴۵ دقیقه استراحت مسیر فرود را اینبار از مسیر گردنه در پیش می‌گیریم و ساعت ۱۶:۰۰ در کنار چشمه‌ای که بالاتر از غار بیوک قرار دارد حدود یک ساعت استراحت می‌کنیم. پس از استراحت از مسیر بالای غار بیوک به سمت دره ارتفاع خود را کم می‌کنیم. از آنجاییکه یکی از همنوردان بدلیل مصدومیت نیاز به استراحت بیشتری داشت در کنار چشمه آب‌انبار مجددا توقف می‌کنیم. در نهایت در تاریکی و با استفاده از هدلامپ انتهای مسیر را پیمایش کرده و ساعت ۲۱:۲۰ به ماشین می‌رسیم و به سمت تهران حرکت می‌کنیم.

زمان‌بندی برنامه:

۶:۱۵ حرکت از پارکینگ ولنجک

۶:۴۵ حرکت از ابتدای مسیر

۸:۱۵ ایستگاه۲

۹:۰۰ حرکت از ایستگاه۲

۱۱:۲۰ ایستگاه۵

۱۱:۴۵ حرکت با تله از ایستگاه۵ به سمت ایستگاه۷

۱۲:۰۰ حرکت از ایستگاه۷ به سمت شهرستانک

۱۵:۳۰ هفت چشمه

۱۷:۰۰ استراحت و ناهار در کنار عمارت ناصرالدین‌شاه

۱۸:۴۵ حرکت به سمت شهرستانک

۱۹:۴۵ شهرستانک

۲۰:۰۰ حرکت از شهرستانک به سمت تهران

۲۲:۰۰ تهران

گزارش برنامه:

حرکت گروه طبق زمان بندی اشاره شده و از مسیر مشخص و در برخی قسمتها از بیراهه تا ایستکاه۵ و از آنجا با تله تا ایستگاه۷ انجام می‌شود. صبحانه نیز در ایستگاه۲ صرف می‌شود.

برای حرکت به سمت شهرستانک از ایستگاه۷ به سمت هتل و از مسیر بالای هتل به سمت غرب حرکت می‌کنیم و به سمت دره‌ای که در سمت چپ هتل قرار دارد می‌رویم. لازم به ذکر است که دره‌ای که در سمت راست هتل قرار دارد به سمت آهار و شکراب می‌رود. دره  آهار و شکراب یک دره شمالی جنوبی و دره شهرستانک یک دره شرقی غربی می‌باشد. در راه عبور از مسیر بالای هتل به سمت غرب به یک دو راهی می‌رسیم که مسیر سمت چپ به سمت امام زاده داوود و فرحزاد و مسیر سمت راست به سمت مورد نظر ما حرکت می‌کند.

در ادامه مسیر پاکوب را در این منطقه بسیار زیبا ادامه داده و در مسیر دره راه را ادامه می‌دهیم. در برخی از قسمتها پاکوب از بین می‌رود که البته مشکلی نیست و لازم است مسیر فرود به سمت پایین طی شود. این مسیر با یک شیب ملایم تا هفت چشمه ادامه دارد. قبل از رسیدن به چشمه‌ها و رودخانه یک جاده خاکی در سمت راست دیده می‌شود که تا گوسفندسرا ادامه دارد.

پس از عبور از سرچشمه در کنار مسیر رودخانه حرکت می‌کنیم تا به عمارت ناصرالدین شاه می‌رسیم. پس از استراحت و ناهار به مسیر ادامه داده و از داخل کوچه‌ باغهایی که درختاشون آماده برداشت آلبالو بود به روستای شهرستانک می‌‌رسیم.

با هماهنگی با یکی از افراد روستا با یک ماشین تا سر جاده چالوس آمده و از آنجا با یک ماشین دیگر که راننده اون خودش یه کوهنورد با سابقه و باصفا بود به سمت تهران حرکت می‌کنیم و این برنامه زیبا و نسبتا سنگین را به اتمام می‌رسانیم.

قله برج با ارتفاع ۴۳۳۰ متر در منطقه البرز مرکزی قرار دارد. صعود به این قله از روستای لالان در منطقه رودبار قصران در نزدیکی فشم انجام می‌شود. برای رسیدن به روستای لالان باید جاده فشم به گرمابدر را طی کرده و در میانه راه به سمت روستای لالان تغییر مسیر داده شود.

به اتفاق جمعی از دوستان ساعت ۴:۰۰ صیح از تهران به سمت لالان حرکت کردیم. پس از رسیدن به روستا و اقامه نماز صبح ساعت ۵:۴۰ حرکت خود را آغاز و پس از چند بار گذر از رودخانه در یک مسیر پاکوب مشخص که تا گردنه ورزاب ادامه دارد قرار می‌گیریم. ساعت ۷:۱۵ به چشمه تلخاب رسیده و در ادامه اندکی پس از گوسفندسرا و در کنار آبشار در ساعت ۸:۰۰ صبح برای صبحانه توقف کردیم.

پس از حدود یک ساعت توقف به مسیر ادامه داده و از کنار آبشار به سمت گردنه حرکت می‌کنیم. کمی بالاتر و در کنار آخرین چشمه مسیر، کمی استراحت کرده و آب مورد نیاز را بر می‌داریم. از قبل از چشمه آخر تا گردنه با یک شیب نسبتا زیاد مواجه هستیم و ساعت ۱۱:۰۰ به گردنه می‌رسیم.

تا قبل از گردنه قله برج قابل مشاهده است اما پس از رسیدن به گردنه قلل خلنو نمایان می‌شوند.

پس از گردنه با دو مسیر مواجه هستیم. مسیر اول که از گردنه سرازیر می‌شود با یک پاکوب مشخص به سمت کاسه قله خلنو حرکت کرده و در ادامه بطور مستقیم به قله خلنو بزرگ می‌رسد. مسیر دوم نیز به سمت قله برج حرکت می‌کند و از آنجا پس از عبور از تیغه‌های ژاندارک به قله خلنو کوچک و در ادامه قله خلنو بزرگ می‌رسد.

از روی گردنه گروه به دو قسمت تقسیم می‌شود. گروه اول به مقصد قله خلنو، مسیر اول یعنی مسیر کاسه قله را در پیش می‌گیرد. من نیز به اتفاق دو نفر دیگر به سمت قله برج حرکت می‌کنیم.

از اینجا تا قله برج بر روی یال حرکت کرده و با یک مسیر سنگی مواجه هستیم که قبل از قله، شیب مقداری بیشتر می‌شود. ساعت ۱۳:۰۰ به قله برج می‌رسیم.

پس از استراحت و گرفتن عکس به سمت تیغه‌های ژاندارک حرکت می‌کنیم و به ابتدای تیغه‌ها می‌رسیم. از ابتدای حضور ما بر روی قله بارش تگرگ و برف آغاز شد و کمی دورتر رعد و برق می‌زد. برای همین از ادامه مسیر به سمت قله خلنو صرف نظر کرده و به قله برج اکتفا می‌کنیم.

برای بازگشت حدود ساعت ۱۴:۰۰ از یک مسیر شن اسکی که بین قله برج و تیغه‌ها قرار دارد به سمت گردنه پایین می‌آییم. در طول مسیر بارش برف و تگرگ به همراه رعد و برق ادامه دارد بطوریکه قله سفیدپوش می‌شود.

با کاهش ارتفاع، برف و تگرگ به باران تبدیل می‌شود. حدود ساعت ۱۸:۰۰ به روستا می‌رسیم و برنامه را به اتمام می‌رسانیم.

اولین برنامه بعد از ماه مبارک رمضان، پیمایش شبانه و حضور در جمع دوستان خوب گروه کوهنوردی شهید ورکش برنامه خوبی رو رقم زد. حدود ساعت ۱۱:۱۵ شب حرکت گروه از درب اصلی پارک جمشیدیه  آغاز شد. در تپه نورالشهدا دو نفر از دوستان به گروه اضافه شدند و بعد از یک استراحت کوتاه، حرکت به سمت زین اسبی کلکچال ادامه پیدا کرد. مطابق برنامه از مسیر پیازچال به سمت لزون صعود را ادامه دادیم. پس از اقامه نماز صبح و حرکت بر روی مسیر خط الراس، منظره طلوع خورشید در کنار قله با شکوه دماوند بسیار زیبا و دیدنی بود.

مطابق پیش بینی سرپرست به اتفاق چند نفر از اعضای گروه ساعت ۷:۳۰ به قله رسیدیم.

پس از اضافه شدن سایر اعضای گروه و استراحت و صرف صبحانه، حدود ساعت ۹:۰۰ صبح به سمت پایین حرکت کردیم. اگرچه طبق برنامه قرار شده بود برای برگشت از تله کابین استفاده کنیم، اما به اتفاق سه نفر دیگر از اعضا و با هماهنگی سرپرست، از گروه جدا شده و ترجیح دادیم بدون تله کابین برنامه رو به پایان برسانیم. در نهایت حدود ساعت ۱:۰۰ ظهر جمعه و پس از گذر از مسیر پناهگاه امیری، دوراهی اوسون شیرپلا و دره اوسون برنامه به پایان رسید.

گزارش و مشخصات دقیق برنامه رو میتونید در اینجا مطالعه کنید.